Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




مکاشفه 2:5 - کتاب مقدس به زبان بندری

5 پَ وا یاد بیار که اَ کَمجا کَفتِی. توبه بُکن و کارویی که اَوِّل اِتکه اَنجُم هادَه. وگرنه حدِت اَتام و چراغدُنت اَ جاش اَسَم، مگه ایکه توبه بُکنی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

5 به یاد آر که از کجا سقوط کرده‌ای. پس توبه کن و اعمالی را به جا آور که در آغاز به جا می‌آوردی. چه اگر توبه نکنی، خود خواهم آمد و چراغدانت را از آنجا که هست برمی‌گیرم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

5 پس بخاطر آر که از کجاافتادهای و توبه کن و اعمال نخست را بعمل آوروالا بزودی نزد تو میآیم و چراغدانت را از مکانش نقل میکنم اگر توبه نکنی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

5 پس به یاد آور از کجا سقوط کرده‌ای. برگرد پیش من و کارهایی را به جا آور که در ابتدا به جا می‌آوردی. اگر توبه نکنی، خواهم آمد و شمعدان تو را از میان کلیساها برخواهم داشت.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

5 به‌یاد داشته باش كه از چه مقام بلندی سقوط کرده‌ای، توبه كن و مثل گذشته عمل نما و اگر توبه نكنی نزد تو می‌آیم و چراغپایه‌ات را از جایش بر می‌دارم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

5 به‌یاد داشته باش که از چه مقام بلندی سقوط کرده‌ای. توبه کن و مانند اوّل عمل نما؛ اگر توبه نکنی، نزد تو می‌آیم و چراغدانت را از جایش برمی‌دارم.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




مکاشفه 2:5
34 Iomraidhean Croise  

«شما نور دنیایین. شهری که رو کوه شُساختِن، نابو زَفتی بُکنی.


هیچکَ چراغ روشن ناکُن تا زیر سر پوشی بُنوسِه، بلکه رو چراغدُن اَنوسِه تا نوری به همۀ کسوئی که توو لَهَرَن بُخارِه.


حالا، صاحب باغ انگور چه اَکُنت؟ اُ اَتاتُ و به باغبُنُ هلاک اَکُنت، باغ انگور رو به کسوی دگه اَسپارِت.


اُ جلوتِه اَ خداوند در روح و کُدرَت الیاس پیغُمبَر اَتات، تا دل بَپ ئُو وا طَرَه چوکُ بَربِگَردُنه، و تا به سرکشُ یاد هادِه مثه جدُشُ به خداوند دوست شُبَشِت و مردمی بَشَن که اَ خدا اَتِرسِن.


اُ اَتات و به اُ باغبُنُ نابود اَکُنت و باغ انگور به کَسویِ دگه اَسپارِت.» وختی مردم ایی مَثَلُ شُشنُت، شُگُو: «خدا نَکُنت!»


شما که سعی اَکُنی به وسیله شریعت صالح به حساب بیِین، شما اَ مسیح جدا بودِین و اَ فیض دور کَفتِین.


تا بی‌‌عیب و ساده دل و چوکُن بی لکه خدا بَشین، بین نسل ناخلف و سرکش که میونشُ مثه اِستالَه ئُو توو دنیا اَدِرخشین،


ولی اُ روزُنِ گذشته ئو وا یاد بیاری، موکعی که تازه وا نور الهی، نورانی بودِرین؛ تو اُ روزُن وا تحمل زجرُ، توو مبارزۀ سختی طاکَت تُوا.


پَ شما ای عزیزُن، حالا که ایی چیزُئو اَ جلوته اَدونین واسار بُبین که وا خطای مردمِ شریر اَ راه به در نَبِشین و پایداریتُ اَ دَس نَدِین.


الان به اُ کِ اِتونت به شما اَ کَفتِن، نگه بُکن و شمائو به محضر جلال خو، بی‌عیب و شاهِن شادی گَپ آماده بُکن،


راز اُ هفت تا اِستالَه ای که توو دَس راست مِه اِتدی و راز اُ هفت تا چراغدُن طِلا ایین: هفت تا اِستالَه، فرشته ئُوی هفت تا کلیسائَن، و هفت تا چراغدُن، هفت تا کلیسائَن.


مردم اَ حرارت شدید سُختِن و به نُم خدایی که کُدرَت ایی بلائُو دَسِشِن، نَعلت شُکِه. اُشُ توبه شُنَکِه و بِی اُ جلال شُنَدا.


پَ توبه بُکن وگرنه همی زودیُ حدِت اَتام و وا شمشیر لُوُم به ضدّشُ اَجَنگُم.


مِه اَ کاروت، اَ محبت و ایمُنِت، اَ خذمتِت و صبر و پایداریت وا خبرُم، و خبر اُمهَه که کاروی آخِرِت بِشتِه اَ کاروی اَوِّلتِن.


مِه اَ کاروت وا خبرُم، اَ زحمتِت و صبر و پایداریت خبر اُمهَه، و اَدونُم که طاکَت آدموی شریرُ اِتنی بلکه به اُشُویی که به خوشُ حَواری اَگَن ولی نَهَن امتحان اِدکِردِن، و اِدفهمیدِن که دورومُشَن.


«مِه به کسونی که دوستشُ اُمهَه توبیخ و تربیت اَکُنُم. پَ غیرت اِتبَشِت و توبه بُکن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan