Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۲تیموتائوس 4:8 - کتاب مقدس به زبان بندری

8 اَ ایی به بعد تاج صالحی بهم آماده اَن، تاجی که خداوند، اُ حاکم عادل، توو اُ روز به مه جایزه اَدِت - نه فَکَه به مه، بلکه به همه اُشُویی هم که توو شوک نَمایُن بودِنی هَستَرِن.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

8 اکنون تاج پارسایی برایم آماده است، تاجی که خداوند، آن داور عادل، در آن روز به من عطا خواهد کرد - نه تنها به من، بلکه به همۀ آنان که مشتاق ظهور او بوده‌اند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

8 بعد از این تاج عدالت برای من حاضر شده است که خداوند داور عادل در آن روز به من خواهد داد؛ و نه به من فقط بلکه نیز به همه کسانی که ظهور او را دوست میدارند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

8 حال، تاجی در آسمان انتظار مرا می‌کشد، تاجی که خداوند ما مسیح، آن داور عادل، در روز بازگشت خود به من خواهد داد؛ اما نه فقط به من، بلکه به تمام کسانی که با زندگی‌شان نشان می‌دهند که مشتاقانه منتظر بازگشت او هستند.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

8 اكنون تاج پیروزی در انتظار من است، همان تاج نیكی مطلق كه خداوند، یعنی آن داور عادل در روز بازپسین به من خواهد داد و آن را نه تنها به من، بلكه به همهٔ آنانی كه مشتاق ظهور او بوده‌اند، عنایت خواهد فرمود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

8 اکنون تاج نیکی مطلق در انتظار من است، همان تاجی که خداوند، یعنی آن داور عادل، در روز بازپسین به من خواهد داد و آن‌ را نه‌تنها به من، بلکه به همۀ آنانی که مشتاق ظهور او بوده‌اند، عنایت خواهد فرمود.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۲تیموتائوس 4:8
39 Iomraidhean Croise  

«هیچکَ جُلَ بَپ آسَمُنی اُ روز و اُ ساعتُ نادونه؛ حتی فرشته‌ئُوی آسَمُن و پُس هم خبر اینی.


توو اُ روز خیلیُ به مه اَگَن: ”خداوندا، خداوندا، مگه ما به نُم تو نبوّت مُنَکِه؟ مگه به نُم تو به زارُ در مُنَکِه؟ مگه به نُم تو معجزه‌ئُوی زیادی اَنجُم مُنَدا؟“


بهتُ اَگَم که تو روز داوری، تحمل مجازات به شهر سُدوم آسُنتِرِن تا به اُ شهر.


ولی تو وا خاطر دل تِلویی و توبه نَکِردِن دلت، بِی روز خشم، خشم بِی خوت جمع اَکُنی. همو روزی که حکم کِردنِ عادلانه خدا نَمایُن اِبو.


و نه فَکَه خلکت، بلکه ما خومُ هم که بَرِ اَوِّل روح خدائو مُهَستِن، همطو که وا شوک و ذوک چِش وا راه اُئیم که در مقام پُسُن به فرزند خوندگی کبول بَشیم، یعنی آزادی اَ بدنُمُ، توو وجودمُ نالِشت اَکُنیم.


ولی همطو که توو کتاب اِشعیای پیغُمبَر نوشته بودِن: «چیزی که هیچ چِهمی اینَدیدِن، هیچ گوشی اینَشنُوتِن، و به فکر هیچ آدمی نرسیدِن، خدا به کسونی که خاطری شاوا آماده ایکِردِن.»


کار هَرکَ رو اِبوت، به چه که اُ ’روز‘، اُ رو نَمایُن اَکُنت، چونکه آتِش به اُ معلوم اَکُنت و آتِش امتحان اَکُنت که هَرکَ چه نوع کاری ایکِردِن.


هَرکَ که شَوا مسابکه هادِه، توو همِی چی، جلو خوش اَگِنت. اُشُ ایی کار اَکُنِن تا یه تاجیُ که اَ بین اَرِه وا دَس بیارِن؛ ولی ما ایی کار اَکُنیم تا یه تاجیُ که اَ بین نارِه ئو وا دَس بیاریم.


به چه که توو ایی چادِر آه و ناله اَکُنیم، آرزو اَکُنیم که لَهَر آسَمُنیمُ گَر خو بُکنیم،


تا هر طور که اِبوت، زنده بودِن اَ مُردَه ئُونُ وا دَس بیارُم.


ایشُ، اَ اُ امیدی سرچشمه اَگِنت که توو آسَمُن وازتُ ناهادَه بودِن. پِشتِه دربارۀ ایی امید، توو کَلُم حکیکت یعنی انجیل تُشنُتِن،


و تا منتظر هُندِن پُس خدا اَ آسَمُن بَشین، همو که خدا اَ مُردَئُن زنده‌اَش ایکه، یعنی عیسی، که به ما اَ خشم پیش رو، آزاد اَکُنت.


ولی شما ای کاکائُن، توو تُریکی نِهین، که اُ رو، مثه دُز غافلگیرتُ بُکنت.


اُغایه اُ مَرد بی‌دین نَمایُن اِبو، همو که خداوند عیسی بِی اُ وا نَفس دهن خو اَکُشِه و وا جلال هُندِنِ خو، بِی اُ نابود اَکُنت.


ایطوکا یه گنجی بِی خو هَمبار اَکُنِن که یه شالده خُب بِی آینده اَن، تا به اُنچه که زندگی واکعین بچسبِن.


و الان وا نَمایُن بودِن نجات دهندمُ مسیح عیسی معلوم بودِن. همو مسیح عیسی که اَ طریق انجیل مرگُ اَ بین ایبُرد و زندگی و بقا ئو زیر نور ایوا.


دلیلی که عذاب اَکشُم هم همین، ولی عار اُمنی، به چه که اَدونُم به کِ ایمُن اُمواردِن و مه کانع بودُم که اُ اِتون اُ چیزیُ که به مه سپرده بودِن تا اُ رو، سار بُکنت.


باشتا خداوند بهش عطا بُکنت که توو اُ روز اَ طَرَه خداوند بهش مرحمت بَشِت. و تو اَ همۀ خذمتویی که اُ توو شهر اَفِسُس ایکه خُب واخبری.


یه پَهلوُن اگه طِبکِ قانونُ پَهلوُنی نَکُن، تاج کهرمونیُ نابَرِت.


مه، در محضر خدا و مسیح عیسی که به زندئُن و مُردَئُن حکم اَکُنت، و وا خاطر نَمایُن بودِنی و پادشاهیش، وازت سفارش اَکُنُم که:


و چِش وا راه اُ امید متبارکمُ بَشیم یعنی نَمایُن بودِن جلال خدای گَپمُ و نجات دهنده مو عیسی مسیح،


به چه که هر طور تربیتی موکعی که اَنجُم اِبو، جای ایکه آدم خاشِش بیا، دردش اَتات. ولی بعد بِی کسونی که وا اُ تربیت بودَن، صالح بودِنُ به بار اَتارِه که پُر اَ صُل و سلامتین.


پَ مسیح، بعد اَ ایکه یه دُفَه کُربُنی بو تا گناهُن خیلیُ ئو وا دوش بِکَشِه، بِی دُفَه دوّم نَمایُن اِبو، نه به سِیْدِنِ گناه، بلکه بِی نجات کسونی که وا شوک و ذوک چِش وا راهشن.


خوش به حال آدمی که توو امتحانُ پایدار اَمونِت، چون وختی اَ امتحان سربلند در بیاد، اُ تاج زندگیُ اَگِنت، همو تاجی که خدا به کسونی که دوستی شُهَه وعده ایدادِن.


به میراثی که هیچِوَه اَ بین نارِه، فاسد نابو و پیلیسیده نابو، که وازتُ توو آسَمُن نگه داشته بودِن،


وختی که سالار گَپ نَمایُن بَشِت، تاج جلال اَ بین نرفتنی بهتُ داده اِبوت.


بیگینی، اُ، وا ابرُ اَتات، هر چِهمی به اُ اَگینه، حتی چِهم اُشُویی که نیزه ای شُزَه؛ و همۀ طِیفه ئُوی زمین وا خاطر اُ عزاداری اَکُنِن. بله، ایطو اِبو. آمین.


اُغایه مِه اُمدی آسَمُن واز بودِن و بیگین، یه اسب سفیدیَ، یکی سوارشَ که وفادار و حک شَگن. اُ در عدالت حکم اَکُنت و اَجَنگِت.


اَ عذابی که کَرارِن بِکِشی، مَتِرس. بیگین، چیزی ناگذَرِه که ابلیس به بعضیُتُ توو زندون اَکَردونه تا امتحان بُبین و بِی ده روز مصیبت اَکِشین. تا دم مرگ وفادار بُمون، که مِه تاج زندگیُ بِی تو اَدَم.


اُ که به ایی چیزو گواهی اَدِت، اَگِت: «یقین بُدون که وا همی زودیُ اَهُندَم.» آمین. بُدو، ای خداوندْ عیسی!


اُ بیست و چار تا ریش سفید جلو اُ کِ رو تخت نِشتِن رو زمین اَکَن و به اُ که تا ابدالآباد زِندَن پرستش اَکُنِن، اُشُ تاجُشُ پای اُ تخت اَکَردُنِن و اَگَن:


دور اُ تخت، بیست و چار تا تخت دگه هَستَه و رو اُ تختُ بیست و چار تا ریش سفید نِشتَرِن. اُشُ جِمه سفید گَرِشُئَه و تاجی اَ طِلا رو سَرشُ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan