Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۲تیموتائوس 2:19 - کتاب مقدس به زبان بندری

19 ولی، شالده کایُمی که خدا ایناهادِن، پابرجان، و وا ایی نوشته مُهر بودِن که: «خداوند به کسونی که مال خوشَن اَشناسه» و «بُوال هَر‌کَ نُم خداوند وا زَبُن اَتارِه، اَ نادرستی دوری بُکن.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

19 با این حال، پی مستحکمی که خدا نهاده است، پابرجاست و با این عبارت مُهر شده است که: «خداوند کسان خود را می‌شناسد،» و «هر که به نام خداوند اقرار دارد، باید از شرارت کناره جوید.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

19 و لیکن بنیاد ثابت خدا قائم است و این مهر را دارد که «خداوند کسان خود رامی شناسد» و «هرکه نام مسیح را خواند، ازناراستی کناره جوید.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

19 اما حقایق الهی پا برجا می‌ماند و هیچ چیز نمی‌تواند آن را تکان دهد؛ همچون سنگ زیر بنایی است که بر روی آن، این دو جمله نوشته شده است: «خداوند کسانی را که واقعاً به او تعلق دارند می‌شناسد» و «آنانی که خود را از آنِ مسیح می‌دانند، باید از اعمال نادرست دوری کنند.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

19 امّا، شالودهٔ مستحكمی كه خدا نهاده، متزلزل نخواهد شد و این كلمات بر آن نقش شده است: «خداوند متعلّقان خود را می‌شناسد» و «هرکه نام خداوند را به زبان آورد، شرارت را ترک كند.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

19 امّا، شالودۀ مستحکمی که خدا نهاده، متزلزل نخواهد شد و این کلمات بر آن نقش شده است: «خداوند متعلّقان خود را می‌شناسد» و «هرکه نام خداوند را به زبان آورد، باید شرارت را ترک کند.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۲تیموتائوس 2:19
69 Iomraidhean Croise  

چون مسیحُوی دوروغکایی و نِبیُنِ دوروغکایی اَتان نِشُنه‌ئُو و معجزه‌ئُویِ گَپی اَنجُم اَدَن تا اگه بُبو حتی به گُزین بودَه‌ئُو هم گمراه بُکنَن.


پَ بِرِیُ به همۀ ملتُ شاگرد بُکنی، و بِی اُشُ به نُم بَپ، پُس و روح قدّوس خدا غسل تعمید هادِین.


اُغایه به اُشُ اَگَم: ”هیچِوَه به شما اُمنَشناخت، اَ مه دور بِشی، ای بدکارُن!“


بارون بو و سِیلُ هُند و باد به اُ لَهَر ایزَه و به اُ فشار ایوا ولی اُ لَهَر خراب نِبو چون پِی اُ رو روی سنگ شُبَستَه.


اُشُ هم یه سکه شُوا. عیسی ازشُ ایپُرسی: «نَکش و نُم کِ رو ایی سِکَن؟» اُشُ جواب شُدا: «امپراطور روم.»


چون مسیحُ ئُوی دوروغکایی و نِبیُنِ دوروغکایی اَتان و نِشُنه ئُو و معجزه ئُویی اَنجُم اَدِن تا اگه بُبو، حتی به گُزین بودَه ئو هم گمراه بُکنِن.


ولی اُ اَگِت: ”به شما اَگُفتَم که ناشناسُمِتُ؛ نادونُم اَ کَمجا هُندِین. ای بدکارُ اَ مه دور بُبی.“


اُ مثه مردین که وختی لَهَرُ خو درست شَکِه زمین خو با عمق زیاد ایکَند و شالدِۀ لَهَرُ رو سنگ ایناها. وختی که سِیل هُند هُوو وا طَرَه لَهَر هجوم ایبو، ولی اینِتونِست لَهَرُ تکون هادِه چونکه کایُم ایبَستَه.


مه سالار خُب هَستُم. مه به کَهرُ خو اَشناسُم و کَهرُمَم به مه اَشناسِن،


اُچه اَگَم دربارۀ همۀ شما نَن. مه به اُشُ که گُزین اُمکِردِن، اَشناسُم. ولی نوشته ئُوی مقدّس بایه به اَنجُم بِرَسه که ”اُ که نُن مِهُ ایخا، وا مه دشمنی ایکِردِن.“


کسی که به گواهی اُ کبول اَکُنت، مُهر تأیید اَزَنت که خدا، حکیکتِن.


و وختی به اُ پیدا ایکه، به اَنطاکیه شیوا. اُشُ اُجا یَک سال تَمُن با کلیسا جمع شابو و به یه جمعیت زیادی اَ مردم تعلیم شادا. اَوِّلین باری که به شاگردُن ’مسیحی‘ شُگُو، توو اَنطاکیه هَستَه.


تا بکیه آدمیزادُ پِی خداوند بَشِن، و همه غیر یهودیونی که نُم مه روشُن. خداوند ایطو اگه،


و ایی جا هم اَ طَرَه کاهنوی گَپ اختیار ایشَه تا هَرکَ نُم تو رو پرستش اَکُنت، دستگیر بُکنت.»


خدا به کوم خو که اَ کَبل شِشناخت، رد اینَکِردِن. مگه نادونین که نوشته ئُوی مقدّس دربارۀ الیاس پیغُمبَر چه اَگِت؟ که الیاس چطوکا به ضدّ کوم یهود پهلو خدا شکایت اَکُنت و اَگِت:


باشتا محبت خالص بَشِت. اَ بدی بیزار بِشی، به اُچه که خُبِن، محکم بچسبی.


و همیشه آرزوم ایین که انجیلُ جائی اعلام بُکنُم که نُم مسیح ئو پِشتِه شُنَشنُتِن، نَکه مه رو شالده ای که یکی دگه ایناهادِن بِسازُم.


و تا غیر یهودیُ، خدائو وا خاطر رحمتش حمد و ثنا بُکنِن. همطو که توو نوشته ئُوی مقدّس نوشته بودِن: «پَ بِی تو میون غیر یهودیُن ستایش اَکُنُم، و بِی نُم تو سرود اَخونُم.»


و ما اَدونیم که در حَک اُشُویی که به خدا دوست شُهَه و طِبکِ هدف خدا خونده بودِن، همه چیزُ وا هم بِی خیریتشُ کار اَکُنت.


با ایکه چوکُنش هِنو وا دنیا نَهُندَرِن، و هیچ کار خُب یا بدی اَنجُم شُنداده - بِی ایکه هدف خدا توو گُزین کِردِن، پا برجا بُمونِت نه وا خاطر اعمال، بلکه وا خاطر اُ کسی که دعوت اَکُنت -


به کلیسای خدا که توو شهر قُرِنتُسِن، به کسونی که در مسیح عیسی مقدّس بودَن و دعوت بودَن تا مقدّس زندگی بُکنِن، وا همۀ اُشُویی که همه جا نُم خداوند ما عیسی مسیحُ پرستش اَکُنِن، که هم خداوند ایشُنِن و هم خداوند ما:


ولی اگه کسی خدائو دوست ایشَه، خدا به اُ اَشناسه.


ای عزیزُن، وا خاطریکه ایی وعده ئُو رو مُهَه، بیِی به خومُ اَ هر نجاست جسم و روح پاک بُکنیم و توو تِرس اَ خدا، مقدّس بودِنُ تَمُم و کمال اَنجُم هادِیم.


ولی الان که بِی خدا اَشناسین یا بِهتِه بگم خدا بِی شما اَشناسه، چطو اِتونی دومرتبه وا طَرَه اصول ابتداییِ سست و بی ارزش ایی دنیا بَربِگَردین؟ شما تاوا دومرتُبه غُلُم اُشُ بُبین؟


شما رو شالده ای که وا دَس حَواریُن و نبیُ ناهادَه بودِن، بنا بودِین و مسیح عیسی خویی سنگ اصلی اُ ساختمُنِن.


که هر کومودونی توو آسَمُن و رو زمین، اَ اُ نُم اَگِنت،


روح قدّوس خدائو که اَ طریق اُ به روز آزادی مُهر بودِین، غمگین مَکُنی.


اگه دیر اُمکه، بُدُنی که یه آدم میون اهل لَهَر خدا چطو بایه رفتار بُکنت، میون اهل لَهَر خدا که کلیسای خدای زنده اَن، و ستون و شالده حکیکتِن.


ایطوکا یه گنجی بِی خو هَمبار اَکُنِن که یه شالده خُب بِی آینده اَن، تا به اُنچه که زندگی واکعین بچسبِن.


به چه که اِبرائیم چِش انتظار شهریَ که پایه و اساس ایشَه، که معمار و بنّاش خدان.


پَ ای عزیزُن، حالا که چِش وا راه ایی چیزُیین، خیلی سعی بُکنین که توو محضر اُ بی لکه و بی عیب و توو صُل و سلامتی بَشین.


اُشُ اَ جمع ما رفتَن، ولی اَ ما نَهَستَرِن؛ چون اگه اَ مائَرِن با ما شامونده. ولی اُشُ رفتِن تا معلوم بُبو که هیچِتا اَ اُشُ اَ ما نَهَن.


اُ جناور وحشی که اِتدی، زَمُنی هَستَه، الان نین، و همی زودیُ اَ چاه هاویه در اَتا و وا طَرَه هلاکت اَرِه. اُشُویی که رو زمین زندگی اَکُنِن که نُمِشُ اَ شروع دنیا توو دفتر زندگی نوشته نِبودِن، اَ دیدن اُ جناور وحشی بُهتِشُ اَزَنت، به چه که اُ یه زَمُنی هَستَه، الان نین و اَتات.


اَدونُم کَمجا جاگیری، اُجا که شِیطُن تخت پادشاهی ایشَه. با ایی حال نُمِ مِئو کایُم اَگُناری و ایمُنِت به مِئو حاشا اِتنَکِه حتی توو دوران شاهد وفادارُم آنتیپاس که میونتُ کشته بو، همو جایی که شِیطُن جاگیرِن.


دیوال اُ شهر دوازده تا شالدَه ایشَستَه و روشُ دوازده تا نُم دوازده تا حَواری اُ برّه هَستَه.


اُشُ روی اُ رو اَگینِن، و نُم اُ، رو پِنِهک اُشُ اِبو.


مِه اَ کاروت واخبرُم. بیگین، مِه یه درِ وازی جلو روت اُمناهادِن که هیچکَ ناتون اُ رو بُبَنده. اَدونُم که زورت کَمِن، ولی کَلُم مِئو اِدگُناشتِن و نُم مِئو حاشا اِدنکردِن.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan