Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۱تیموتائوس 4:16 - کتاب مقدس به زبان بندری

16 خُب واسار خوت و تعلیمی که اَدِی، بَش. توو ایی کار پافشاری بُکن، به چه که وا ایی کار هم به خوت و هم به اُشُویی که ازت اَشنُوِن نجات اَدِی.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

16 به‌دقّت، مراقب شیوۀ زندگی و تعلیم خود باش. در آنها پایداری کن، که اگر چنین کنی خویشتن و شنوندگانت را نجات خواهی داد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

16 خویشتن را و تعلیم را احتیاطکن و در این امور قائم باش که هرگاه چنین کنی، خویشتن را و شنوندگان خویش را نیز نجات خواهی داد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

16 به دقت مراقب شیوۀ زندگی‌ات و نیز تعالیمی که می‌دهی باش. در این امور راسخ و استوار بمان، زیرا اگر چنین کنی، خدا از طریق تو، هم خودت را نجات خواهد داد و هم شنوندگانت را.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

16 مراقب خود و تعالیمت باش و در انجام این كارها همیشه كوشش كن چون به این وسیله هم خود و هم آنانی را كه به تو گوش می‌دهند، نجات خواهی داد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

16 مراقب خود و تعالیمت باش و در انجام این‌ کارها همیشه کوشش کن، چون به‌این‌وسیله هم خود و هم آنانی را که به تو گوش می‌دهند، نجات خواهی داد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۱تیموتائوس 4:16
38 Iomraidhean Croise  

«ولی شما آماده و واسار بُبی، چونکه به شما تحویل مَحکمه‌ئو اَدَن و توو عبادتگاهوی یهودی به شما اَزَنِن. وا خاطر مه شما در محضر فَرمُندارُ و پادشاهُ اِووستین تا جلو اُشُ گواهی هادِین.


«واسار بُبی تا نَکه یه وَه کَلبتُ با عیاشی و مَستی و نِگَرُنی وا کاروی ایی دنیا سنگین بَشِت و اُ روز، یکهو مثه یه تله رو سَرِتُ بِکِت.


تا اِمرو، خدا به مه کمک ایکِردِن و الان ایجا ووستادَم و به همه، اَ کوچک و گَپ، گواهی اَدَم. گَپِ مه چیزی جُلَ اُ نین که پیغُمبَرُن و موسی پیغُمبَر شُگُفتِن که بایه اِتفاک بِکِت:


ولی ما به خومُ وَخف دعا و خذمت کَلُم خدا اَکُنیم.»


تا به یه طریقی کاری بُکنُم که یهودیُن که با مه هم نسلن، وا غیرت بیان و ایطوکا به بعضی اَ اُشُ نجات هادَم.


ای کاکائُن، اَ شما خواهش اَکُنُم واسار اُ کسونی بَشین که باعث جداییَن و مانع سر راهتُ اَنوسِن، و وا اُ تعلیمی که شما یاد تُگِفتِن ضدکاری اَکُنِن؛ اَ اُشُ دوری بُکنین،


اُ به کسونی که وا صبر و تحمل توو اَنجُم کاروی خُب، دُمبال جلال و حرمت و بقا اَن، زندگی ابدی اَدِت؛


چون وا خاطریکه طِبکِ حکمت خدا، دنیا اَ طریق حکمت، خدائو اینَشناخت، خدا ایطو صلاح ایدونست که اَ طریق نادونیی که توو گَپُنِمُن، کسونی که ایمُن اَتارِنُ، نجات هادِه.


بِی ضعیفُ، ضعیف بودُم تا ضعیفُنُ، بِی مسیح وا دَس بیارُم. مه بِی همه، همِی چی بودُم تا به هر طریقی که بودِن به بعضیُ نجات هادَم.


بلکه به بدن خو تربیت اَکنُم و اُوسارش اَگُنارُم، نَکه یه وَه بعد اَ یاد دادن به بکیه، خوم رد بُبُم.


تا دگه مثه چولنگُ نَبِشیم که وا موجُن وا هر طَرَه پرت بَشیم، و بادِ تعلیموی جور وا جور و حیله و حُقهٔ آدمُ توو اُ نَکشه ئُویی که به گمراه کِردِن اَکِشِن، بِی ما به هر طَرَه بِکَردُنِن.


به آرخیپوس بِگِی: «واسار بَش تا خذمتیُ که در خداوند بهت داده بودِن، وا اَنجُم بِرَسُنی.»


و ناوالن که وا غیریهودیُ گَپ بِزِنیم تا نجات پیدا بُکنِن - اُشُ وا ایی کارشُ مثه همیشه کِیله گناهُن خو گَل اَ خُلک پُر اَکُنِن. ولی بالأخره خشم خدا سَرشُ هُندِن!


همطو که وختی وا منطکه مقدونیه مَرَه بهت پیله اُمکه، بازم ازت مَوات که توو شهر اَفِسُس بُمونی تا به بعضی آدمُ فَرمُن هادِی که نه تعلیم دگه ای هادَن


ایی چیزُئو اَنجُم هادَه، و به خوت وَخفِشُ بُکن تا همه پیشرفت تو ئو بِگینِن.


اگه ایی چیزُئو به کاکائُن یاد آوری بُکنی یه خادم خُبِ مسیح عیسی اِبی، که توو گَپُن ایمُن و اُ تعلیم خُب که دُمباله‌روشی، تربیت بودِی.


پَ مه وا خاطر گُزین بودَئُن همِی چیُ طاکَت اَکُنُم تا اُشُ هم اُ نجاتیُ که در مسیح عیسان، وا جلال ابدی وا دَس بیارِن.


ولی تو، به اُنچه که یاد اِدگِفتِن و بهش وا جد ایمُن اِدواردِن ادامه هادَه به چه که اَدونی ایشُ ئو اَ چه کسونی یاد اِدگِفتِن،


کَلُم خدائو اعلام بُکن؛ وخت و بی وخت آماده بَش و وا صبر و تعلیمِ تَمُم و کمال، نهیب هادَه و توبیخ و تشویق بُکن.


اُ بایه کَلُمِ کابِل اعتمادیُ که یادی شُدادِن، کایُم بُگنارِه، تا بُتُون طِبکِ تعلیم درست بِی بکیه یاد هادِه، و همیطوَم به اُشُویی که باهاش ضدکاری اَکُنِن توبیخ بُکنت.


ایی چیزُئو اعلام بُکن؛ وا کُدرَت و اقتدار کامل تشویق بُکن و نهیب هادَه. مَوال کسی بهت بی اعتنایی بُکنت.


اَ هر بابتی به خوت الگوی کاروی خُب بُکن. و توو تعلیمِت روراست و با وقار بَش.


مه، پولس اییُ وا دَس خوم اَنویسُم: مه اُ رو پَسِت اَدَم، نیازی اَم نی بگم که تو حتی جُن خوتَم به مه مدیونی.


واسار بُبی که، نَکه کسی اَ شما نِتون فیض خدائو وا دَس بیارِه، تا هیچ ریشۀ تلخی ای سوز نِبو، و باعث پریشونی نِبو و بوسیله اُ خیلیُ نجس نَبِن.


وا تعلیموی جور وا جور و عجیب غریب اَ راه به در مبشین، چونکه خُبِن که دل آدم با فیض کُوّت بِگِنت، نه وا قانونویی که دربارۀ خوراکُن، به چه که کسونی که اَ پِی ایی قانونُ رفتَن، سودی شُنَبُردِن.


اُ آدم بُدُنِت که هَرکَ گناهکاریُ اَ گمراهیش بَربِگَردُنه، جُنِش اَ مرگ نجات اَدِت و گناهوی زیادیُ اَپوشُنه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan