Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




۱تیموتائوس 3:16 - کتاب مقدس به زبان بندری

16 ما وا زبُن اَتاریم که راز دینداری واکعاً گَپِن: اُ توو جسم نَمایُن بو، توسط روح خدا بر حَک بودِنی ثابت بو، فرشته‌ئُون به اُ شُدی، میون ملتُ اعلام بو، توو دنیا بهش ایمُن شُوارد، و توو جلال، بالا بُردَه بو.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

هزارۀ نو

16 به‌یقین که راز دینداری بس عظیم است: او در جسم ظاهر شد، به واسطۀ روح تصدیق گردید، فرشتگانْ او را دیدند، بر قومها موعظه شد، جهانیان به او ایمان آوردند، و با جلال، بالا برده شد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Persian Old Version

16 وبالاجماع سر دینداری عظیم است که خدا درجسم ظاهر شد و در روح، تصدیق کرده شد و به فرشتگان، مشهود گردید و به امتها موعظه کرده ودر دنیا ایمان آورده و به جلال بالا برده شد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

16 بدون هیچ‌گونه تردید، راز دینداری که آشکار شده، عظیم است، این راز که او در جسم ظاهر شد، و از سوی روح‌القدس تصدیق گردید، فرشتگان او را دیدند، در میان ملت‌ها دربارۀ او موعظه شد، در جهان به او ایمان آوردند، و در جلال به بالا برده شد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید

16 هیچ‌کس نمی‌تواند انكار كند كه راز آیین ما بزرگ است: «او به صورت انسان ظاهر شد، روح‌القدس حقانیّتش را ثابت نمود، فرشتگان او را دیدند. مژدهٔ او در میان ملّتها اعلام شد در جهان، مردم به او ایمان آوردند، و با جلال به عالم بالا ربوده شد.»

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

مژده برای عصر جدید - ویرایش ۲۰۲۳

16 به‌یقین هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند که ایمان مسیحی ما بزرگ است: او به‌صورت انسان ظاهر شد، روح‌القدس حقّانیّتش را ثابت نمود، و فرشتگان او را دیدند. مژدۀ او در میان ملّت‌ها اعلام شد، در جهان، مردم به او ایمان آوردند، و او با جلال به عالم بالا برده شد.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




۱تیموتائوس 3:16
81 Iomraidhean Croise  

«بیگین باکره اُشکُمِش اِبو، یه پُس وا دنیا اَتارِت و نُمی عِمانوئیل اَنوسِن،» عِمانوئیل یعنی ’خدا با مان‘.


عیسی جواب ایدا: «ایی فهم به شما شُدادِن تا رازوی پادشاهی آسَمُنُ بُفَهمین. ولی به اُشُ شُنَدادِن.


یَکهو زمین جنبشت شدیدی هُند، چون یه فرشتۀ خداوند اَ آسَمُن نازل بو و هُند و سنگُ به عقِب هُل ایدا و روش نِشت.


وختی عیسی تعمید ایگِه، تا اَ هُوو در هُند، درجا آسَمُنُ واز بو و اُ به روح خدا ایدی که به جسم یه کموتر زیر هُند و روی عیسی نِشت؛


اُغایه ابلیس به عیسی ول ایکه و فرشته‌ئُون هُندِنُ، به عیسی خذمت شُکِه.


عیسی چِل رو توو لَردِکی هَستَه و شِیطُن امتحانی شَکِه. اُ وا حیوُنُوی وحشی هَستَه و فرشته‌ئُون به اُ خذمت شاکِه.


پَ خداوند عیسی بعد اَ ایکه ایی گَپُنُ بهشُ ایزَه، به آسَمُن بالا بُردَه بو و دَس راست خدا نِشت.


وختی داخل مقبره بودِن، به یه جَوُنی شُدی که طَرَه راست نِشتَه و جِمه سفید گَرِشَه. زنُن وختی به اُ شُدی توو هول و وَلا کَفتِن.


اُ نورین که حکیکتُ به کوموی دگه نَمایُن اَکُنت و باعث سربلندی کومت اِبو.»


وختی داوود پادشاه به اُ ’خداوند‘ اَگِت، پَ چطو مسیح موعود اِتون پُسِ داوود بَشِت؟»


همو موکَع یه فرشته اَ آسَمُن نَمایُن بو و به اُ کُوَت ایدا.


همو موکَع که زنُ اَ دیدنِ ایی بُهتِشُ ایزَدَه، یَکهو دو تا مرد با جِمه ای که بَرخ شَزَه پهلوشُ ووستادَن.


و همیطو که برکتشُ شَدا، ازشُ جدا بو و به آسَمُن بُردَه بو.


کلمه، جسم بو و میون ما ساکن بو. ما جلال اُ رو مُدیدِن، جلالی شایستۀ اُ تک پُس که اَ طَرَه بَپ آسَمُنی هُند، پُر اَ فیض و حکیکت.


عیسی که شَدونِست که بَپ همه چیُ دَسِ اُ ایدادِن و اَ طَرَه خدا هُندِن و پهلو خدا بَراَگردِت،


«وختی اُ یاوری که اَ طَرَه بَپ بهتُ اَفِرِستُم بیاد، یعنی روح حکیکت که اَ طَرَه بَپ اَتا، اُ دربارۀ مه گواهی اَدِت،


مه اَ طَرَه بَپ هُندَم و وارد ایی دنیا بودَم؛ و حالا ایی دنیائو ترک اَکُنُم و پهلو بَپ اَرَم.»


پَ حالا ای بَپ، به مه در محضر خوت جلال هادَه، همو جلالی که کَبل اَ بوجود هُندِن دنیا پهلو تو اُمهَستَه.


و به دو تا فرشته ایدی که جِمه سفید گَرِشُئَه و اُجایی نِشترِن که جسد عیسی شُناهادَه، یه تاش جایِ سر عیسی و اُ یه تا دگه جایِ پائُوش نِشتَه.


پَ اگه به پُس انسان بِگینین که بالا اَرَفتِن، همو جایی که اَوِّل اُجائَه، اُ موکَع چه اَکُنین؟


همۀ کسونی که توو اورشلیم زندگی شاکِه اَ ایی اِتفاک واخبر بودِن و به زَبُنِ خوشُ اُ زمینُ ’حَقِلْ‌دَما‘ نُم شُناها، یعنی زمین خون.


پَ پطرس شروع به گَپ زدِن ایکه، ایگو: «حکیکتاً، اُمفَهمی که خدا فَرخی بین آدمُ نانوسه؛


پولس و برنابا وختی به اُجا رسیدِن و اعضای کلیسائُو جمع شُکِه، همه کارویی که خدا اَ طریق اُشُ ایکِردَه ئو اعلام شُکِه و شُگُو که خدا چطوکا وا رو غیریهودیُن در ایمُن واز ایکِردِن.


واسار خوتُ و همه اُ گَلّه بِشی. همو گَلّه ای که روح قدّوس خدا به شما ایناهادِن تا بالا سرشُ بِشی، تا کلیسای خدائو که اُ، وا خون خو ایخریدِن، سالاری بُکنی.


به چه که بین یهودی و غیر یهودی هیچ فَرخی نین، چون همو خداوند، خداوندِ هَمَن و اُ به همۀ کسونی که صداش اَزَنِن، فَرایُن برکت اَدِت.


ولی اَپُرسُم: مگه شُنَشنُتِن؟ بله که شُشنُتِن به چه که توو کتاب زبور داوود نوشته بودِن: «صدای اُشُ توو کل زمین ایپیچیدِن، و کَلُمِشُ تا اُ سر دنیا رسیدِن.»


حالا جلال بر اُ که اِتون طِبکِ انجیلی که مه اعلام اَکُنُم، و طِبکِ تعلیم عیسی مسیح بهتُ کُوّت هاده، طِبکِ وحی اُ رازی که بِی دوران طولانیی، پِنهونَ،


ولی الان نَمایُن بودِن، و اَ طریق نوشته ئُوی پیغُمبَرُن، طِبکِ حکم خدای ابدی، به همۀ ملتُ شناسونده بودِن، تا اُشُ ایمُن بیارِن و اطاعت بُکنِن.


ابداً! حتی اگه همۀ آدمُ دورومُش بَشِن، خدا راستگون! همطو که توو کتاب زبور نوشته بودِن: «به هِمی خاطر هر چه بِگِی، درستِن، و وختی که حکم اَکُنی، چیره اِبی.»


به چه که خدا کاریُ اَنجُم ایدادِن که شریعت وا خاطر جسمِ لَهوِز، اینِتونِست اَنجُم هادِه. خدا بِی پُس خو به شباهت جسم گناهکار و بِی گناه ایفِرِستا و اُ گناهُ توو جسم محکوم ایکه،


جدُمُ مال اُشُن، مسیح طِبکِ جسم اَ نسل اُشُن، همو مسیح که خدای بالای هَمَن، و تا ابد متبارکن آمین.


انسانِ اَوِّل اَ زمینه و اَ خاکَ؛ انسانِ دوّم اَ آسَمُنِن.


بلکه ما اَ حکمت خدا گَپ اَزِنیم که یه رازن و پِنهونِن همو حکمتی که خدا اُ رو کَبل اَ شروع دوران، بِی جلال ما مَعیَن ایکه.


به چه که پُس خدا، عیسی مسیح، که مه و سیلاس و تیموتائوس به اُ میون شما اعلام مُکِه، هم ’بله‘ و هم ’نه‘ نَهَستَه بلکه در عیسی مسیح همیشه ’بله‘ اَن.


چون همو خدایی که به پطرس کُدرَت ایدا تا یه حَواریِ سُنَّت بودَئُن یعنی یهودیُن بَشِت، بِی مه هم کُدرَت ایدا تا حَواری غیر یهودیُن بَشُم.


ولی وختی اُ زَمُن مَعیَن بودَه، تَمُم و کمال رِسی، خدا پُس خو ایفِرِستا که اَ زنی وا دنیا هُند و زیر شریعت وا دنیا هُند،


خدا با ایی کار راز اراده خو طِبکِ هدفش که در مسیح نَمایُن ایکه، به ما ایفهموند


بِی مه هم دعا بُکنی، تا هروَه لُوِ خو بِی گَپ زدن واز اَکُنُم، اُ کَلُمی که بایه بگم بِی مه داده بُبو تا راز انجیلُ وا پاهار اعلام بُکنُم،


اگه واکعاً توو ایمُن کایُم و پابرجا بُمونین، و اَ امیدِ اُ انجیلی که تُشنُت، تکون نخاری، انجیلی که به تَمُن خلکت زیر آسَمُن اعلام بودِن و مه، پولس، خادم اُ بودُم.


خدا ایطو اراده ایکه که بِی اُشُ نَمایُن بُکنت که ایی راز میون غیر یهودیُن چه جلال گپی ایشَه، همو رازی که مسیح در شمان، امید جلالِن.


همو انجیلی که به شما رسیدِن، همطو که واکعاً توو همۀ دنیا ثمر اَدِت و زیاد اِبوت، طوری که میونتُ اَم اَ اُ روزی که اُ رو تُشنُت و فیض خدا ئو توو حکیکت تُفَهمی، کار اَکُنت.


تا دلگرم بَشِن و توو محبت، واکل همدگه بُبِن، و اَ همۀ فَرایُنیِ اُ اطمینُنِ کاملی که اَ طریق فهم وا دَس اَتات، بهره بُبَرِن، و اَ ایی راه به راز خدا یعنی مسیح پِی بُبَرِن.


توو اُ روزی که اُ اَتات، تا میون ایمُندارُن خوش جلال پیدا بُکنت، و تا همۀ اُشُوییُ که ایمُن شُواردِن، اَ اُ بُهتِشُ بِزَنت و شمام که به شهادت ما ایمُن تُواردِن، جزوِشُ اِبین.


بِی چه که رازِ بی‌دینی، هِمی حالائَم کار اَکِردِن، ولی فَکَه تا وختی که اُ کسی که تا الان جلو دارِشن، اَ بین بِرِت.


اُشُ بایه رازِ ایمُنُ وا یه وجدان پاک نگه بُکنِن.


اُ بَرخ جلال خدا و نَکشِ کامل ذات اُن، و همی چیُ توسط کَلُم کُوّت‌ِ خو کایُم نگه اَکُنت. اُ بعد اَ پاک کِردِن گناهُن، وا دَس راست مقام عظمت توو بالاترین جای آسَمُن نِشت.


بیِی چِهمِمُ به عیسی بَشِت که بانی و کامل کننده ایمُنِمُن، همو عیسی که وا خاطر اُ شادیی که جلو روش ناهادَه بودَه، صلیبُ تحمل ایکه و ننگ اُ رو کوچک ایکه و حالا وا دَس راست تخت خدا نِشتِن.


شکی نین که، کوچکتِه اَ گَپتِه برکت اَگِنت.


حالا اصلِ مطلب چیزی که اَگِیم ایین: ما ایطو کاهن گِپویی مُهَه که به دَس راستِ تخت مقام عظمت توو آسَمُن نِشتِن،


به اُشُ نَمایُن بو که نه به خوشُ، بلکه شمائو خذمت شاکِه، اُغایه که دربارۀ چیزُیی گَپ شازَه که الان دربارۀ اُ چیزُ اَ کسوئی که اعلام کننده اُ خبر خاش بِی شمائَن، اَشنُوین، اَ اُشُویی که توسط روح قدّوس خدا که اَ آسَمُن فرستادَه بودِن، اُ خبر خاشُ بهتُ اَدِن، حتی فرشته‌ئُون هم آرزوی دیدن ایی چیزُئو شُهَه.


اُ کَبل اَ شروع دنیا، مَعیَن بو، ولی وا خاطر شما توو ایی زَمُنوی آخِر نَمایُن بو.


شما توسط اُ به خدا ایمُن تُهَه، به خدایی که مسیحُ اَ مُردَئُن زنده ایکه و جلال ایدا، تا ایمُن و امیدتُ به خدا بَشِت.


چونکه مسیح هم یَک بار بِی گناهُن عذاب ایکِشی، یعنی اُ آدم صالح به اُشُویی که صالح نَهَن، تا ایطوکا بِی ما وا محضر خدا بیارِه. اُ در جسم کشته بو ولی در روح، زنده بو،


همو عیسی مسیح که به آسَمُن رفتِن و در دَس راست خدان و فرشته‌ئُو و صاحب منصبُ و کُدرَتُ، مطیعش بودِن.


زندگی نَمایُن بو؛ ما به اُ مُدیدِن و به اُ شهادت اَدِیم. و زندگی ابدیُ بهتُ اعلام اَکُنیم، همو زندگی ابدی که وا بَپ آسَمُنی هَستَه و به ما نَمایُن بو.


شما اَدونی که اُ نَمایُن بو تا گناهُنُ بِسِت. و در اُ هیچ گناهی نین.


هَرکَ توو گناه زندگی اَکُنت اَ ابلیسِن، چونکه ابلیس اَ همو اَوِّل گناه شَکِردَه. پُس خدا وا ایی خاطر نَمایُن بو تا کاروی ابلیسُ نابود بُکنت.


رو پِنِهکِش ایی نُم مرموز نوشته بودَه: «بابِل گَپ، مُمِ فاحشه‌ئُو و زشتی ئُوی زمین.»


ولی فرشته به مِه ایگو: «به چه بُهتِت ایزدِن؟ مِه راز اُ زن و راز اُ جناور وحشیُ که هفت تا سر و ده تا شاخ ایشَه و زِنو روش سوارِن، وازِت اَگَم.


بعد اَ ایی، نگاه اُمکه، و بیگین، جمعیت گِپیَ که هیچکَ ایناتونِست اُشُ ئو بشماره، اَ هر ملتی، اَ همهٔ طِیفه ئُو، کومُ و زَبُنُ، جلو اُ تخت و جلو اُ برّه ووستادَرِن، ردائُوی سفید گَرِشُئَه و پیشوی مُغ توو دَسِشوئَه.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan