22 Лаван, күрше-күләнен йыйып, туй үткәрҙе.
Бына бер саҡ ул Лаванға: – Ҡыҙыңды бир инде. Ваҡыт етте, ул минеке булырға тейеш, – тине.
Кис булғас, ул Яҡупҡа Лиәне алып килде: Яҡуп уның менән йоҡланы.
Ул Эстер хөрмәтенә үҙенең бөтә вәзир-бәктәре һәм яҡындары өсөн оло мәжлес ойошторҙо, бөтә өлкәләрҙә байрам иғлан итте һәм батшаларға хас йомартлыҡ менән бүләктәр таратты.
Фәрештә миңә былай тине: – Яҙып ҡуй: Бәрәстең туй мәжлесенә саҡырылғандар бәхетле. Тағы былай тине: – Был һүҙҙәр – Алланың хаҡ һүҙҙәре.