1 Раббы Муса менән Һарунға былай тине:
Ер йөҙөндә тоҡомдары һаҡланып ҡалһын өсөн хәләл хайуандарҙың һәр төрөнән аталы-инәле етешәр, хәрәм хайуандарҙан аталы-инәле икешәрҙе,
Нух Раббыға бағышлап ҡорбан усағы эшләне, бөтә төр хәләл малдан һәм хәләл ҡош-ҡорттан тотош яндырыу ҡорбаны килтерҙе.
Ерҙә хәрәкәт иткән һәр бер йән эйәһе, үҫемлектәр кеүек үк, һеҙгә аҙыҡ булһын, уларҙың барыһын да һеҙгә бирәм.
Муса, быны ишетеп, ризалашты.
– Исраил халҡына иғлан итегеҙ: ер өҫтөндә йәшәгән хайуандарҙан һеҙгә ашарға яраҡлы йән эйәләре түбәндәгеләр.
Раббы Муса менән Һарунға былай тине:
Йәнлектәрҙең хәләлен хәрәмдән, ҡоштарҙың хәләлен хәрәмдән айырығыҙ. Мин һеҙгә хәрәм тип билдәләгән хайуандар, ҡош-ҡорт һәм һөйрәлеүселәр менән үҙегеҙҙе бысратмағыҙ.
Әммә Петрус: – Юҡ, Раббым! Минең бер ҡасан да шаҡшы йәки хәрәм нәмә ашағаным булманы, – тине.
Ошо хайуандарҙың ғына итен ашарһығыҙ: һыйыр малы, һарыҡ, кәзә,
Төрлө ят тәғлимәттәргә үҙегеҙҙе ситкә тайпылдырырға юл ҡуймағыҙ. Йөрәгегеҙҙе Алланың мәрхәмәте менән нығытыу яҡшы, ә ризыҡ ашау тураһындағы ҡағиҙәләр менән түгел. Был ҡағиҙәләр уларҙы үтәүселәргә файҙа килтермәгән бит.