Иҫәп алыу 12:13 - Изге Яҙма

¹³ Шунан Муса Раббыға: – Эй Аллам, ялбарам һиңә, уны һауыҡтыр! – тип ялбарҙы.

Башкирский ВЗ (неполный)

¹³ Шунан Муса Раббыға: – Эй Аллам, ялбарам һиңә, уны һауыҡтыр! – тип ялбарҙы.

Изге Яҙма

¹³ Шунан Муса Раббыға: – Эй Аллам, ялбарам һиңә, уны һауыҡтыр! – тип ялбарҙы.

Иҫәп алыу 12:13 Iomraidhean Croise

Башланмыш 20:17

Ибраһим Аллаға доға ҡылды, Алла Авимәләхте, уның ҡатынын һәм ҡолиәләрен һауыҡтырҙы, ҡатындар тағы бала таба башланы.

ІІІ Батшалар 13:6

Яровғам батша Алла бәндәһенә: – Зинһар тип әйтәм, минең өсөн доға ҡыл. Аллаң Раббынан һора, ҡулым элекке хәленә ҡайтһын, – тип ялынды. Алла бәндәһе доға ҡылғайны, батшаның ҡулы әүәлге хәленә килеп, бөгә ала башланы.

Зәбүр 30:2

Йә Раббы, Һиндә мин ышыҡ табам, Миңә оятҡа ҡалырға бирмә мәңге, Ғәҙеллегеңде күрһәт, йолоп ал!

Зәбүр 41:4

«Ҡайҙа һуң һинең Аллаң?» – тип һәр көн мине йөҙәткәндә, Күҙ йәшем ризығым булды иртә-кисен.

Сығыу 15:26

Раббы былай тине: – Әгәр һин, Исраил халҡы, Мин, Аллаң Раббы, әйткәндәрҙе тыңлаһаң, Мин хуп күргәнде генә эшләһәң, бойороҡтарыма ҡолаҡ һалһаң, ҡағиҙәләремде үтәһәң, бер ҡасан да һиңә Мысыр халҡына ебәргән ише ауырыу-сирҙәр күндермәм, сөнки Мин – Раббы, һиңә шифа биреүсе.

Сығыу 4:7

– Ҡулыңды тағы ҡуйыныңа тыҡ, – тине Раббы. Муса ҡабат ҡулын ҡуйынына тыҡты. Кире сығарғайны, ҡулы йәнә тәненең башҡа урындары һымаҡ тап-таҙа ине.

Ишағыяһ 30:26

Ай ҡояш һымаҡ нур сәсер, Ә ҡояш, ете көн яҡтыһылай, Ете тапҡырға яҡтыраҡ яныр. Раббы Үҙ халҡының яраларын бәйләгән, Үҙе һалған йәрәхәттәрҙе уңалтҡан көндө шулай булыр.

Йермеяһ 17:14

Йә Раббым, мине шифала – һауығайым; Ҡотҡар мине – ҡотолайым – Сөнки мин Һине маҡтайым.

Иҫәп алыу 11:2

Шунан халыҡ ярҙам һорап Мусаға ялынырға тотондо. Муса, доға ҡылып, Раббыға ялбарғас, ут һүнде.

Иҫәп алыу 12:12

Әсә ҡарынынан ярты тәне сереп, үле тыуған бала шикелле итмә Мирйәмде, зинһар!

Иҫәп алыу 14:2

Исраилдар Муса менән Һарунға зарланды; бөтә йәмғиәт уларға: – Мысыр ерендә һәләк булһаҡ йә ошо сүллектә генә үлеп ҡалһаҡсы!

Иҫәп алыу 16:41

Иртәгәһенә бөтә Исраил йәмғиәте: – Раббының халҡын һеҙ үлтерҙегеҙ, – тип Муса менән Һарунға ябырылды.

Лукас 23:34

Ғайса: – Атам! Уларҙы ярлыҡа, сөнки нимә эшләгәндәрен үҙҙәре лә аңламайҙар! – тине. Ғәскәриҙәр йәрәбә һалып, үҙ-ара Уның кейемдәрен бүлешеп алдылар.

Лукас 6:28

үҙегеҙҙе ҡарғаған кешеләргә фатихағыҙҙы бирегеҙ һәм рәнйетеүселәр өсөн доға ҡылығыҙ.

Ғәмәлдәр 7:60

Шунан, тубыҡланып баҫып, көслө тауыш менән: – Раббым! Ҡылған был гонаһтары өсөн уларҙы яуапҡа тарттырма! – тине. Шул һүҙҙәр менән ул йән бирҙе.

Римдарға 12:21

Яманлыҡтан еңелмә, ә яманлыҡты яҡшылыҡ менән ең.

Яҡуб 5:15

Иман менән ҡылынған доға ауырыуҙы һауыҡтырыр, һәм Раббы уны аяҡҡа баҫтырыр. Әгәр ҙә ул гонаһ ҡылған булһа, Алла уны ярлыҡар.

І Батшалар 12:23

Миңә килгәндә инде, һеҙҙең өсөн Раббыға доға ҡылыуҙан ваз кисеп, Уға ҡаршы гонаһ эшләү ҡайҙа! Һеҙҙе артабан да яҡшы һәм хаҡ юлға өгөтләйәсәкмен.

І Батшалар 15:11

– Шаулды батша итеп ҡуйғаныма үкенәм. Сөнки ул Минән ситкә боролдо, бойороғомдо еренә еткереп үтәмәне. Шемуил борсоуға ҡалды һәм төнө буйы Раббыға ялбарып доға ҡылды.