Әйүп 9:4 - Изге Яҙма

⁴ Уның аҡылы тәрән, ҡөҙрәте сикһеҙ, Уға ҡаршы торғандарҙан кем имен ҡалыр?

Әйүп 9:4 Iomraidhean Croise

ІІ Йылъяҙма 13:12

Бына, юлбашсыбыҙ Алла беҙҙең менән. Уның ҡаһиндары борғолар ҡысҡыртып һеҙгә ҡаршы һуғышҡа өндәргә әҙер тора. Исраилдар! Ата-бабаларығыҙҙың Аллаһы Раббыға ҡаршы һуғышмағыҙ, барыбер уңышҡа ирешә алмаҫһығыҙ!

ІІ Йылъяҙма 20:6

былай ти: – Ата-бабаларыбыҙҙың Аллаһы Раббы! Һин асмандарҙағы Алла! Һин бар халыҡтарҙың батшалыҡтары өҫтөнән хакимлыҡ итәһең. Һинең ҡулыңда – көс һәм ҡөҙрәт, һис кем Һиңә ҡаршы тора алмай!

Әйүп 11:6

Ул аҡылдың серҙәрен аңлатыр, Уның күп яҡлылығын күрһәтер ине. Белеп тор, Алла ғәйептәреңдең Ҡайһы береһен онотто әле.

Әйүп 12:13

Аллала – аҡыл да, ҡөҙрәт тә бар, Нәсихәт тә, ғилем дә бар Унда.

Әйүп 15:13

Ниңә рухыңды Аллаға ҡаршы йүнәлткәнһең, Ауыҙыңдан шундай һүҙҙәр сыға?

Әйүп 23:6

Ғиззәтле, ҡөҙрәтле була тороп, Минең менән хөкөмләшер инеме? – Юҡ, Ул миңә ҡолаҡ һалыр ине.

Әйүп 24:22

Улар үҙ көсө менән көслөнө лә һөйрәп ергә бәрер. Улар тороп баҫыр, әммә үҙ ғүмере өсөн ышанысы ҡалмаҫ.

Әйүп 25:2

«Аллала – хакимлыҡ менән дәһшәт. Ул Үҙ юғарылығында именлекте бар ҡыла.

Әйүп 28:23

Уға алып барған юлды бары Алла белә, Ул ғына хәбәрҙар аҡыл төйәгенә.

Әйүп 36:5

Алла – ҡөҙрәтле! Ул һис кемде ситкә типмәй; Уның көсө һәм аҡылы бөйөк.

Әйүп 37:23

Сикһеҙ ҡөҙрәт Эйәһе беҙҙең өсөн аҡыл етмәҫлек, Ҡеүәте һәм ғәҙеллеге менән бөйөк, Хаҡлыҡ Эйәһе һис кемде йәберләмәҫ.

Әйүп 38:36

Кем ибис ҡошона – зиһен, Ә әтәскә аңлау ҡеүәһе биргән?

Әйүп 38:37

Кем үҙенең аҡылы менән болоттарҙы һанай ала? Тупраҡ ташҡа әйләнгәндә, бергә уҡмашып ҡатҡанда, Кем күктең турһығын бушата ала?

Әйүп 40:9

Шул сағында Мин һине маҡтармын, Уң ҡулың үҙеңде ҡотҡара, тиермен.

Әйүп 41:2

Уны ҡуҙғатырға йөрәге еткән кеше юҡ. Шулай булғас кем Минең ҡаршымда тора алыр?

Әйүп 6:10

Был миңә йыуаныс булыр – Аяуһыҙ ғазапҡа ҡарамаҫтан, һөйөнөр инем, Сөнки Изге булғандың һүҙҙәрен инҡар итмәнем.

Әйүп 9:19

Әгәр эш ҡеүәттә булһа, Ул ҡеүәтле! Ғәҙеллек юлларға булһа, Кем Уны хөкөм ҡаршыһына килтерә ала?

Зәбүр 104:24

Раббы Үҙ халҡын бик ныҡ үрсетте, Уны дошмандарынан ҡеүәтле итте.

Зәбүр 136:5

Эй Йәрүсәлим, һине онотор булһам, Ҡороп ҡына ҡатһын уң ҡулым.

Сығыу 15:7

Бөйөк шөһрәтең менән Үҙеңә ҡаршыларҙы тар-мар иттең; Асыу утың уларҙы һалам һымаҡ көйрәтте.

Сығыу 9:7

Фирғәүен белешергә ебәрҙе – ысынлап та, Исраил халҡының бер генә баш малы ла үлмәгәйне. Ләкин фирғәүен һаман ҡарышты, Исраил халҡын ебәрмәне.

Әйтемдәре 28:14

Раббынан ҡурҡҡан бәхетле булыр, бәғерһеҙ әҙәм бәләгә тарыр.

Әйтемдәре 29:1

Әрләнгән һайын нығыраҡ тиҫкәреләнгән кеше – бер көн ҡапыл һәләк булыр, шифа тапмаҫ.

Ишағыяһ 45:9

Үҙен Бар ҡылған менән әрепләшкәндең башына ҡайғы! Көршәк ватыҡтары араһында үҙе лә көршәк ярсығы булғанға ҡайғы! Көршәксегә балсыҡ: «Һин нимә яһайһың?» – тип әйтерме? Үҙ ҡулыңдың эше: «Ҡайһылай килбәтһеҙһең!» – тиерме?

Йермеяһ 50:24

Мин һиңә тоҙаҡ ҡорҙом, эй Бабил! Үҙең дә һиҙмәйенсә уға эләктең. Раббыға ҡаршы сыҡҡаның өсөн Һине таптылар, эләктереп алдылар».

Даниил 2:20

Былай тине: – Алланың исеменә мәңге-мәңгегә маҡтау-шөкөрана яуһын! Сөнки Ул – хикмәт һәм ҡөҙрәт эйәһе.

Нахум 1:3

Раббы асыуланмай оҙаҡ түҙә, Әммә ҡеүәте Уның сикһеҙ; Золомдо язаһыҙ ҡалдырмай, Уның юлы – дауыл, ғәрәсәттер, Ә болот – аяғы аҫтындағы туҙан.

Римдарға 11:33

Алланың байлығы сикһеҙ, хикмәте һәм ғилеме төпһөҙ! Уның хөкөмдәре аҡыл етмәҫлек, юлдары аңламаҫлыҡ!

1 Коринфтарға 10:22

Беҙ Раббыла көнсөллөк тыуҙырырға теләйбеҙме ни? Әллә Унан ҡөҙрәтлерәкбеҙме?

Ефестарға 1:8

Алла беҙгә был мәрхәмәтен бар зирәклек һәм аҡыл менән бергә мул итеп бирҙе.

Ефестарға 3:10

Был ниәт буйынса имандаштар берҙәмлеге аша күктәге етәкселәр менән хакимдарға Уның күп яҡлы зирәк аҡылы мәғлүм булыр.

Ефестарға 3:20

Беҙҙә эш итеүсе ҡеүәте менән һорағаныбыҙҙан йәки уйлағаныбыҙҙан сағыштырғыһыҙ күберәк эшләй Алыусыға,