16 Аллаһыҙ ул – ҡояшта йәшелләнгән үлән; Үҫентеләре тотош баҡсаға йәйелер,
Күргәнем бар: тиле тамыр ебәреп өлгөрә, Йортона ҡапыл ғына ҡарғыш төшә.
Тамырҙары таштар араһына үтеп инер, Таш диуарҙарға һарылыр.
Һине Мысырҙан алып сыҡҡан Аллаң Раббы Мин. Ҙур итеп ас ауыҙыңды – туйҙырырмын!»
Раббы һине «суҡ япраҡлы, Мул емешле зәйтүн ағасы» тип атағайны. Әммә күктәр дәһшәтле күкрәгән саҡта Ул ағасҡа ут төртөр, Уның ботаҡтары янып бөтөр.