2 «Әгәр ҙә ғазаптарымды үлсәп, Бөтөн ҡайғыларымды бизмәнгә һалһаң –
«Аһ-зарым бөгөн тағы ла әрнеүлерәк, Ыңғырашыуымды тыйырға тырышам.
Әйҙә Алла мине иң дөрөҫ бизмән менән үлсәһен, Шунда Ул намыҫлылығымды белер.
Инде үҙ башыңа төшкәс, сабырлығыңды юйғанһың; Үҙеңә килеп ҡағылғас, бөтөнләй ҡаушап ҡалғанһың.
Әйүп былай тип яуап ҡайтарҙы:
Йөрәк үҙ һағышын үҙе белә, шатлығын да яттар менән уртаҡлашмай.