4 Шырлыҡта әсе үлән йолҡоп ашайҙар, Икмәк урынына артыш тамыры сәйнәйҙәр.
үҙе тағы бер көн буйы сүл буйлап барҙы. Бер артыш ҡыуағы аҫтына барып ултырҙы ла үҙенә үлем теләп: – Етер инде, эй Раббым, йәнемде алһаңсы. Ата-бабаларымдан һис тә артыҡ ерем юҡ, – тип ялбарҙы.
Мохтажлыҡтан һәм аслыҡтан миктәп, Ҡыу далала, ҡараңғыла ҡатҡан тупраҡ кимерәләр;
Кеше араһынан ҡыуылалар, Бурҙарҙы баҫтырған һымаҡ, Арттарынан ҡысҡырып ҡалалар.
Ғамос Амасъяһҡа: – Мин пәйғәмбәр ҙә, пәйғәмбәр нәҫеленән дә түгелмен. Мин мал ҡарайым һәм ҡырағай инжир ағастарын тәрбиәләйем.
Егет шул тиклем асыҡҡан, хатта сусҡаларҙың аҙығын ашарға ла риза булыр кимәлгә еткән, әммә уға уныһын да бирмәгәндәр.