26 Ал да юҡ, ял да юҡ, йәм дә юҡ, Бары тик ғәм генә тороп ҡалды».
Башына бәлә-ҡаза килгәндә, Ярҙам һорап ялбарыуын ишетерме Алла?
Мин яҡшылыҡ көттөм – яманлыҡ килде; Яҡтылыҡ өмөт иткәндә, ҡараңғылыҡ баҫты.
Темандан килгән Әлифаз былай тип яуап ҡайтарҙы:
„Һыҙланыуым түшәктә баҫылыр, Ятһам, бәлки, рәхәтерәк булыр“, – тип уйлаһам,
Һин төшөмдә мине ҡурҡытаһың, Һаташтырып ҡотомдо алаһың.
Мине йолоп ал, ҡотҡар яттар ҡулынан. Ауыҙҙары туҡтауһыҙ ялған сәсә, Уң ҡулдарын күтәреп ялған ант итә улар.