3 Инде унар тапҡыр кәмһетеп сыҡтығыҙ, Оялмайынса нахаҡҡа рәнйеттегеҙ.
ә ул мине алдап, билдәләгән хаҡты гел үҙгәртеп торҙо. Тик Алла уға миңә ҡарата яуызлыҡ эшләргә юл ҡуйманы.
Йософ туғандарын күреү менән таныны, әммә үҙен танытманы, ҡаты итеп: – Ҡайҙан килдегеҙ? – тип һораны. – Ҡәнғәндән, иген алырға тип килгәйнек, – тип яуап бирҙе улар.
Улар янында йәшәгән йәһүдтәр килеп: «Беҙҙең янға килегеҙ, юҡһа һеҙгә һөжүм итергә уйлайҙар», – тип әллә нисәмә тапҡыр киҫәткәс,
Ҡылған гонаһтарыңдан ваз кисһәң, Сатырыңды яуызлыҡ төйәк итмәһә,
Һин хәбәр һат – башҡалар өнһөҙ торһонмо? Һин мыҫҡыллағанда – урыныңа ултыртыусы табылмаҫ тиһеңме?
Һулышымдың еҫенән ҡатыным биҙҙе, Ҡәрҙәштәрем минән ерәнәләр.
«Ҡасанға тиклем йәнемде иҙерһегеҙ? Һүҙҙәрегеҙ менән бәғеремде телерһегеҙ?
Әгәр ысынлап юлдан яҙған булһам да, Унан бит бары минең үҙемә зыян!
Рәнйеткес битәрләүҙәр ишетәм, Зиһенем яуап бирергә рухландыра.
Батша ниндәй генә һорау бирмәһен һәм ниндәй генә йомаҡтың яуабын һорамаһын, уларҙың аҡылы һәм белеме батшалыҡтағы барлыҡ тылсым һәм сихыр эйәләренән ун тапҡырға өҫтөнөрәк булып сыҡты.
Һеҙҙе туйындырған ризыҡты юҡ итермен. Икмәгегеҙҙе ун ҡатын бер мейестә бешереп, үлсәп бирер – ашарһығыҙ, әммә туя алмаҫһығыҙ.
шөһрәтемде, Минең Мысырҙа һәм сүллектә ҡылған мөғжизәләремде күреп тә, Мине ун тапҡыр һынаған, әйткәнемде тыңламаған әҙәмдәрҙең береһе лә