3 ओवात्निङा आन्कान्छाङ ख्रिस्त तामा बुया छाचिवा मुन्येन, आन्कान हेन्खामादाओ माङ्चिओ अ़चुहारुक्दा याइन्येन।
झारा त़होत्तिन्ओ खोन्कि पाङ्आ त़तिमिन्ओचि ओ, अ़ङ्काएदा तानिन। अ़ङ्का खानानिन सावातोम्मा प़नानिन।
येसुआ खोक्कोएदा साकोङ्छ़ङ कामु यहुदिचि म़लोचि, “खानानिन अ़ङ्चिन्माय़ङ्दा त़युङिन्नालो खानानिन अ़नुछ्या अ़ङ्काखेङ्चि ओ।
खोन्ओसा येसु साकोङ्छ़ङ कामु निरावाचिआ खुन्मा ऩऱन्ओ पाङ खानानिन खुन्त़मेत्तुम्च़म्कि देकि निनाम्हाङ्ओ अ़चुमाइसुङ त़काइसुम? ना मो आन्सुन्तुम्चिआ खुन्मा अ़रुवा ना आन्कान्ङा खुन्मा ऱम।
आन्कान सिन्तुम्योम, य़ङ्हुप लावामि ओ, मेन अ़ङ्का मान्साम्योक्मि मुङाङा, खोन्कि हेवाओ अ़हारुक्वात्नि अ़ङ्का इनाङ्युङ्साङ।
देकिनालो किन्माकि हारुक मुमा लावा खानानिन्आ मान्तोक्त़युक्तुम, मेन तात्मा छा लिमाओ निम्पाङ निनाम्हाङ्ओ अ़चुलावा त़तोक्तुम्युङ्सुम। खोन्ओसा निनाम्हाङ लावालाम्पा आन्कान निनाम्हाङ “अब्बा! आपो!”नि बुत्तुम।
खाक्को अ़क्छा म़नाआ खानानिन हारुक त़मुन माङ्लो खानानिन ऩच़न्तिन माङ्लो खानानिन त़लुत्तिन माङ्लो खो आप्पि ऱक्भाक मु माङ्लो आम्नुओ खोम्ताङ्मादा त़फेङ्सिन्नुछाङ खानानिन्आ झारा त़आङ्तुम।
देम्कापाङ सोज्जेओ साकोङ्छ़ङ कामुचिएदाङ्का सिप्मायाम्बुन्ओ अ़तुक्वादा खा-खाक्कोचिआ ओ य़ङ अ़लोइसा। मोचि आन्रुहुप्दा मान्सिन्माङ म़वाङाकि आन्कान हारुक मुमा निम्पाङ ख्रिस्तएदाओ आन्फोङ्माय़ङ्दा म़सुक्ताखा।
खोन्नालो य़ङ्हुप्ओ अ़मित्चिऩङ दि ओ? खाक्को छा अ़हिप्तायुङ्साओ, खोक्को मान्ताम़युक ओन म़नाचिआ हेवा अ़खाङ्ने निकिना म़तेप्तुप़चिओ। खोन्कि अ़क्छा कातुम्आ निनाम्हाङ काफाचिलाम्पा य़ङ्हुप अ़युङ्सा।
खोन्कि अ़पाआ अ़छ़ङ मुओ ग़रितारि खो कातित खोन्कि कारात्ओ अ़पाङ्दा युङ।
ओ य़ङ अ़मात्ऩङ्वात्नि तुप्तुम। मो मेत्छामाचिआ ह्वा हिप्माय़ङ्चि खाङ्अ़मुचु। अ़क्छा सिनै भ़ऱदुङ्का हारुक्ओ निम्पाङ छा कातोक हागार ओ।
हागार अरब हेन्कोप्ओ सिनै भ़ऱ ओ, खोन्कि आइमित्ओ यरुसलेम्एनान तोङ्माखाङ्मा ऱम। देकिनालो मो अ़छाचिएनान हारुक्दा याक्याङ।
खोवात्निओसा, ब़ब़, नाना खोन्कि निछाचि ओ, आन्कान हारुक्माओ अ़चुछाचि माआङ, मेन लेत्वा मेत्छामाओ अ़चुछाचि ओ।
बुया, खानानिन्आ निनाम्हाङ मान्सिन्त़युक्तुम, मोन्ग़रि खानानिन माङ्चिओ अ़चुहारुक त़मुन्येन, मोचि अ़ह़ङ माङ्चि माआङ।
मेन हान ना खानानिन्आ निनाम्हाङ त़सिन्तुम्युङ्सुम, माङ्लो ब़द्धे अ़च़वाङ निनाम्हाङ्आ खानानिन ऩसिन्तिन्युङ्सिन। हान देत्नि खानानिन मान्ऱकादा खोन्कि बुयाओ अ़चुप्पो लाम्चिदा त़लासिन? दि खानानिन हान्छाङ मोचिओ अ़चुहारुक लिमा त़स़न्येन?
खानानिन ख्रिस्तएनान त़स़न्ओसा हेन्खामादाओ लावाचिओ तायाओ अ़क़म्मादा त़याइमिन्येन। खोवात्निनालो देकि मोचिओ अ़चुतायाआ त़क़म्तिन्येन्वा हान्छाङ “मान्लाप्दानुम, मान्छेम्दानुम, मान्नोप्दानुम”नि म़य़ङ्याङ्ओ मोचिओ अ़चुथाप्स़ङ्चि त़त़ङ्तुम्योम्च़म?
चाप्चेत्तानिन्चिन, साङ्आछाङ खानानिन म़नाचिएदाङ्का ताओ सोज्जेओ खोन्कि अ़होम्पा चिन्माय़ङ्दाङ्का ऩथेम्सिन्खात्तिमिन्ने। मो य़ङ्चि ख्रिस्तदाङ्का माआङ, मेन म़नाचिओ अ़चुच़माथाङ्मा खोन्कि हेन्खामादाओ तायादाङ्का म़ताओ य़ङ्चि ओ।
अ़ङ्य़ङ्मा ओक्को ओ, ओन्ग़रितारि ना खानानिन काचिन लिमाचिन्मा दोराङाओ, मेन हान्छाङ खानानिन निनाम्हाङ्ओ अ़चुतुक्वादाओ ताक्पेत्निओ य़ङ्चि चिन्मा म़दोत्याङ। खानानिन छाक्याङ्ओ चामायु चामा माआङ, मेन ओम्पिवा दुङ्मा दोत्याङ।
खोक्को सुन्तुम्चिओ य़ङ्हुप खोन्कि च़माथाङ्मालाम्पा काब़क्पा म़लिसाओ माआङ, मेन देम्खाछाङ अ़लुक्निन्ओ ह़ङ्म़ङ्ओ सावालाम्पा काब़क्पा म़लिसायुङ्सा।