Abraham mi ge tam kä ki iram andaga avok Alona, mi djib’er kurum krovo, mi nde sanda ala: Sama bizam kisâ, mi ndak á vut gorâ zu? D’oze Sara bizat dok zlengâ wana, ti ndak á vut tei zu?
Ndak mba d’i de kuruk ala: Ni nge ba, mi vud’uk gro ndazina ge? Kayam grona a dap peyo, an ni gendreged’a, a i ki sed’en magomba, a digin ndeyo. Ni nge wuluzi ge? An arî van tu. Sum ndazina a tcholï ni lara ge?
Ni nge ba, mi hum zla d’a hina d’a yam tu ge? Ni nge ba, mi wahle suma hina na yam tu ge? Ambasa a vud’ut ni bur tu zu? Andjaf suma a vud’umî bur tu mi zu? Ata yima Siyon hurut nde tat á vutina, atogo hina zak ti vut grotna.
Kumana nga mi landjafâ hi Jakob-ma va d’i. Sama djop fileina nga mi le Israel-lâ va d’uo mi. Ata atchogoi d’a a ngata a mba de mandjafâ hi Jakob-ma nala Israel-lâ ala: Wana ni sunda hAlonid’a!
Kur bur máma suma hAlonina a mba suburumu, suma he gagazid’ina pet a mba humu. Agi nga adigazi mi, kayam agi hagi gagazid’a yam glangâs ma ami lagizina.