Me wɨ im Jisas katɨp kar ik: “Haai ti kerek Mɨtɨk Iuwe ke nepni metike tɨ, hi han yaaik heriuwit hentar ti hɨsawɨn menmen mit yaaim te mɨt iuwe nepɨtariyem. Ti epei ewepyapɨrem heteikɨn mɨt weinɨn em.
Hɨrak ketpɨwekɨt epei au, Jisas pɨke ken keteipim kitehi God menmen katɨp, “Haai kai, te menmen enum im ap te mamnopɨn mamkeipno te hi ehises menmen im. Te ti ehises han kit kerekek.”
Maain hɨrak pɨke kan kɨr mɨtɨkɨt disaipel tɨrak hɨrak kekotɨtet kitɨwekɨthi, “Yi wen yɨwaai a? Eiyɨmtau! Wɨ epei man te mɨtɨk kakwepyapɨr hi Mɨtɨk ke wit ke Mɨtɨk Iuwe hi ano his me mɨt enun nises menmen enum.
Hekrit hekrit hi epeu etikewi hi heit wɨnak ke God eik ek, te yi ap eitauhis eiwisa ekre wɨnak enuk ke gavman au. Te in ek hɨram wɨ mi te yi yairɨak menmen enum. Seten in ek kare kakinɨna.”
Jisas katɨp hɨm im epei au, hɨrak han enuk kekre han kɨrak, te hɨrak kewepyapɨr ketpor hɨm im. “Hi hetpi werek, Mɨtɨk kiutɨp ke yi mɨt hɨrak maain kakwepayapɨr kakime yipɨr mɨt enun hɨr naniyep.”
Nɨpaa wɨ Jisas kau tɨ kɨre mɨtɨk, hɨrak kitehi God keriuwe hɨm iuwe wan tɨpar metpenɨn moke nanamɨr kɨrak. God kemtau menmen hɨrak kitɨwekhiyem, hɨrak kekepik. Hɨrak kaa te God kɨkɨak kekrit kepu kentar hɨrak kewen han kɨrak kises han ke God.