1 Cumað nu togædere wutun cweman gode, wynnum Drihten wealdend herigean, urum hælende hyldo gebeodan.
Nu ge mycle gefean mihtigum Drihtne eall þeos eorðe elne hyre, and blisse gode bealde þeowie.
Mildheortnesse and dom mihtigan Drihtnes singe and secge,
For ðan hi mildheort mod mihtigan Drihtnes ealle andettan, and eac cweþan mycel wundur his ofer manna bearn.
For ðon hi nu andettan ecum Drihtne, þæt he milde wearð manna cynne; mycel ys his wundur ofer manna bearn.
For ðon hi mildheortnesse mihtigan Drihtnes ealle andettað, and eac sæcgeað mycel wundur hys manna bearnum.
Ealle þeode ecne Drihten mid hygecræfte herigan wordum, and hine eall folc on efn æðelne herigan.
Ic andette ecum Dryhtne þam gōdan Gode; ic hine gleawne wat; ys his mildheortnys mycel to worulde.
Þu eart soð God, þu þe me sealdest þæt ic meahte swylc wite don minum feondum, and me swylc folc underþydes.
Micliað Drihten mid me, and uppahebben we his naman betwuh us.
Bletsigen þeoda bliðe mode ealle eorðbuend ecne Drihten and mid stefne lof strang asecgean.
[Missing from manuscript]
He me him to fælum fæder gecygde: ‘wæs me andfencge, god, ecere hælu’.