2 Ahefe þe on ellen, eorþan dema, gyld oferhydigum, swa hi ær grame worhton.
Lufiað nu for þan Drihten, ealle his halgan, for þam rihtwisnesse God lufiað and secð, and forgylt be fullan ælcum þe ofermetto doð.
Heofonas bodiað his rihtwisnesse, for þam se God is demend and þonne cwyð to him:
Arise god, ricene weorðe his feonda gehwylc fæste toworpen; fleoð his ansyne, þa þe hine feodan ær.
Aris, Drihten, on þinum yrre, and ræs on minra feonda mearce, and geweorða þe sylfne þara. Aris, Drihten, to þinum gehate, and do swa swa þu gehete - þæt wæs, þæt þu woldest helpan unscyldegum.
Aris, Drihten God, dem þine nu ealde intingan; eac wes gemyndig, hu þe unwise edwita fela þurh ealne dæg oft aspræcon.
Aris Drihten, nu! dem eorðware, forþan þu eart erfeweard ealra ðeoda.