6 gecyr us georne to ðe, Crist ælmihtig, and ðin folc on ðe gefeo swiðe.
Þeah þe ic on midle mānes gange, þær me costunga cnyðdan geneahhe, a þu me weredest wraþum feondum þe me woldan yrre on acyðan; þu me geræhtest recene mid handa and me þin swyðre sneome hælde.
Israhelas on hine eac blissien, and Sione bearn symble hihtan swiðust ealra [half line missing].
Hwylc Israela ece hælu syleð of Sione nymðe sylfa God, þonne he his folc fægere alyseð of hæftnyde, halig Drihten? Þonne Iacob byð on glædum sælum and Israelas ealle bliðe.
Oft þu me ætywdest earfoðes feala on costunge cuðra manna, and me yfela feala oft oncnyssedest; þonne þu yrre þin eft oncyrdest and me of neowelnesse eft neoðan alysdest þysse eorðan, þe we on buiað.
For hwan þu us, ece God, æfre woldest æt ende fram þe ahwær drifan? is þin yrre strang and egesa mycel ofer þin agen eowde sceapa.
oððe wiþ ende æfre to worulde his milde mod mannum afyrran on woruldlife wera cneorissum.
ne gewitað we fram ðe. Ac þu us wel cwica, wealdend mihtig; we naman þinne neode cigeað.
We synd gefyllede fægere on mergenne þinre mildheortnesse; þæs we on mode nu habbað ealle dagas æþele blisse.