21 Ne byð se eadmoda æfre gecyrred, þeah þe wædla and þearfa he wyle naman þinne neode herian.
Hafast þu milde mod, mihta strange, Drihten, domas eallum þe deope her and ful treaflice teonan þoliað.
Alys me, lifes weard, for þan ic eom lama þearfa; is me heorte on hearde gedrefed.
Ac Drihten cwyð: “for yrðum þæra wædlena and for granunge þæra þearfena ic arise, and hi sette on mine hælo; and ic do swyðe treowlice ymb hy.”
Eall min ban (þæt is, min mægen) cwyð: “Eala Drihten, hwa is ðin gelica, for þam þu generest þone earman of þæs strengran anwealde, and þone wædlan and þone þearfan ahredst æt þæm þe hine swencað.”
for þam God ne forgyt his ðearfan oð heora ende, ne heora geþyld ne forweorð oþ ende.