17 þu me ara, god, ærest lærdest of geoguðhade; nu ic eom gomel wintrum.
Na ic fram þinum domum dædum swicade, for ðon þu me æbebod ærest settest.
On hwan mæg se iunga on gōdne weg rihtran þe rædran ræd gemittan, þonne he þine wisan word gehealde?
and þær gehyran þa stemne þines lofes, and þæt ic mæge cyþan eall þin wundru.
Gehyrað me and her cumað; ic eow mid soþe secgean wylle, gif ge godes egesan georne habbað, hu mycel he dyde minre sawle.
For þon þu me eart fæle geþyld fæste, Drihten wære me on geoguðe hyht gleaw æt frymðe.
Min is ætfele mihtigum Drihtne; good is swylce, þæt ic on God Drihten minne hiht sette, healde fæste. And ic eall þin lof eft asecge Sione dohtrum on hire sylfre durum.