5 þa þe wydewum syn wraðe æt dome oþþe steopcildum wesen strange fæderas. Drihten is on his stowe
Gesyhst þu nu (cwæð se witega to Drihtne) hwylc broc and hwylc sar we þoliað and þrowiað? Nu, hit wære cyn þæt þu hit him wræce mid þinre handa. Ic þearfa eom nu to ðe forlæten; þu eart fultumiend þara þe nabbað nawðer ne fæder ne modor.
Dem nu, Drihten, þearfe þæs earman and þæs eaðmodan, þæt se awyrgeda ne ece þæt he hine leng myclie ofer eorðan.
Undoð me sniome duru soðfæstra eac, þær ic gange inn, Gode andette;
Þa elðeodigan ealle Drihten lustum healdeð, and lif geofeð weodewum wencelum; he hiom wel onfehð, fyrenfulra weg frecne toweorpeð.
Of his þam wlitegan temple he wlit ofer ealle þa þe ealre eorðan ymbhwyrft buiað,
Dem þu þin folc deore mid soðe, heald þine þearfan holde mid dome.
On his soðfæstnesse swylce demeð on folce fyrhte þearfan, swylce he þearfena bearn þriste hæleð. He þa hermcweðend hyneð and bygeð,