5 Mine fynd me cwædon yfel and wilnodon, and spræcon betwuh him and cwædon: “Hwonne ær he beo dead, oþþe hwænne his nama aspringe?”
Hwæt, me ealne dæg edwitspræce on mine feondas fæste brohtan, and ða me heredan; hi me hraþe æfter full swyþe eft swerigean ongunnon.
Þa þe me hefigiað and mine sawle seceað - hu hy magon yfel don - sprecað idelnesse and smeagað facn ælce dæge.
for þam mine unryhtwisnessa ic ongyte, and mina synna beoð symle beforan me on minum gemynde.
Ic wat þæt þu symle lufast rihtwisnesse and me sealdest mænega gyfa ðines wisdomes. Þa gyfa synt beheleda and uncuþa manegum oðrum.
And me fæcne tredað feondas mine, doð þæt ealne dæg fram ærmergene. For ðon monige synd ðe to me feohtað;
Heonan ic cleopige to heahgode and to wealdend Gode, ðe me wel dyde.
And we þæs on eorðan andgyt habbað, ure wegas wide geond þas werðeode on þinre hælo healdan motan.
Beseoh nu on me, and me syþþan weorð milde on mode, mihtig Drihten; geteoh hrore meaht hysse þinum; do þinre þeowan sunu, Drihten, halne.
Miltsa me Drihten, þonne ic mægene to ðe þurh ealne dæg elne cleopade;