10 Þu, þonne, Drihten, nu gemiltsa me and arære me to þam þæt ic him mæge forgyldan þæs lean.
Ac hit nis na swa hy cweðað, ac þu eart butan ælcum tweon, min fultum and min wuldor, and þu ahefst upp min heafod.
Þu eart se man þe me wære on anmede, and æghwæs cuð latteow lustum;
and wyt gelome eac æton swetne mete samed ætgædere, and on Godes huse gangan swylce mid geþeahtunge þine and mine.
Miltsa min, God, and me milde weorð, for þon min sawel on þe swyðe getryweð, and ic on fægerum scuan fiðera ðinra gewicie, oð þæt gewite forð and unriht me eall beglide.