Sealm 41:1 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

¹ Eadig bið se þe ongyt þæs þearfan and þæs wædlan, and him þonne gefultumað gif hine to onhagað; gif hine ne onhagað, þonne ne licað him, þeah, his earfoðu. Þone gefriþað Drihten on swylcum dæge swylce him swylc yfel becymð.

Sealm 41:1 Iomraidhean Croise

Sealm 112:9

Se þe his æhta ­ ­ ­ ­ ­ealle tostredeð and þearfendum ­ ­ ­ ­ ­þa gedæleð, his soðfæstnyss wunað ­ ­ ­ ­ ­symble oð ende; byð his horn wended ­ ­ ­ ­ ­her on wuldur.

Sealm 34:19

Monigu synt earfoðu þara rihtwisena, and of eallum þæm hi alysð Drihten.

Sealm 37:19

Ne gesceamað hy na on þære yflan tide, ac on hungres tide hy beoð gefyllede,

Sealm 37:26

Ac se rihtwisa ælce dæge miltsað and syleð oþrum to borge, and his sæd byð on bletsunge on genihte.