7 and fægnie and wynsumige and blissige on þinre mildheortnesse, for þam þu gesawe mine eadmodnesse, and þu gedydest hale æt nydþearfe mine sawle,
for þam God wat hwylce weg þa rihtwisan geearnedon, ac þa unrihtwisan cumað to witum.
Gesyhst þu nu (cwæð se witega to Drihtne) hwylc broc and hwylc sar we þoliað and þrowiað? Nu, hit wære cyn þæt þu hit him wræce mid þinre handa. Ic þearfa eom nu to ðe forlæten; þu eart fultumiend þara þe nabbað nawðer ne fæder ne modor.
Ac min eaðmedu geseoh eall ful georne, genere niode, nu me ned belæg; for þon ic wolde æ þine elne healdan.
ac ic þeah on þine mildheortnesse gelyfe. Min heorte blissað on þinre hælo,
Gif mine grame þenceað gast teorian, and þu mine stige strange ongeate. On þyssum grenan wege, þe ic gange on, me oferhydige æghwær setton gearwe grine; geara ic sceawade,
Geseoh mine eaðmetto and mine earfoða, and forgif ealle mine scylda.
Oft þu me ætywdest earfoðes feala on costunge cuðra manna, and me yfela feala oft oncnyssedest; þonne þu yrre þin eft oncyrdest and me of neowelnesse eft neoðan alysdest þysse eorðan, þe we on buiað.
Gemiltsa me, Drihten, and geseoh mine eaðmetto (hu earmne me habbað gedon mine fynd), for ðam þu eart se ylca God þe me uppahofe fram deaðes gatum,
We synd gefyllede fægere on mergenne þinre mildheortnesse; þæs we on mode nu habbað ealle dagas æþele blisse.