Sealm 3:2 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

² Monige cweðað to minum mode þæt hit næbbe nane hæle æt his Gode.

Sealm 3:2 Iomraidhean Croise

Sealm 124:2

nymþe us eardige on ­ ­ ­ ­ ­awa Drihten, Þonne us manfulle ­ ­ ­ ­ ­menn onginnað;

Sealm 22:7

Ælc þæra þe me gesyhð, he me forsyhð and onscunað. Hi sprecað mid heora welerum and wecgað heora heafdu and cweðað:

Sealm 3:4

Mid minre stemne ic cleopode to Drihtne and he me gehyrde of his þam halgan munte.

Sealm 3:8

For ðam þu ofsloge ealle þa ðe me wiðerwearde wæron butan gewyrhton, and þara synfulra mægen þu gebryttest, for ðam on ðe ys eall ure hæl and ure tohopa; and ofer þin folc sy þin bletsuncg.

Sealm 4:2

Eala, manna bearn, hu lange wylle ge beon swa heardheorte wið gōde, and hwi lufige ge idelnesse and secað leasuncga?

Sealm 4:4

Þeah hit gebyrige þæt ge on woh yrsien, ne scule ge hit no þy hraþor þurhteon, þe læs ge syngien; and þæt unriht þæt ge smeagað on ewerum mode, forlætað and hreowsiað þæs.

Sealm 42:10

and þonne hy tobrecað eall min ban; and þonne me hyspað þa þe me swencað; and huru swiðost þonne hy cweðað ælce dæge: hwær ys þin God?”

Sealm 42:3

Me wæran mine tearas for hlafas, ægþer ge on dæg ge on niht, þonne ic gehyrde mine fynd cweþan: “Hwær is þin God þe þu to hopast?”

Sealm 71:11

Cweþað cuðlice: ­ ­ ­ ­ ­“Wuton cunnian, hwænne hine god læte ­ ­ ­ ­ ­swa swa gymeleasne; þonne we hine forgripen ­ ­ ­ ­ ­and his geara ehtan; syþþan he ne hæbbe ­ ­ ­ ­ ­helpend ænne.”