9 Afyrr me, frea Drihten, feondum minum; nu ic helpe to þe holde gelyfe;
þa ic to þe, Drihten, digle cleopode and sona cwæð : “Þu eart min se soða hiht; eart þu on lifigendra lande swylce se gedefa dæl, Drihten, æghwær.”
Alæd me of carcernes cluse swylce mine sawle, þæt ic syþþan forð þinne naman mote neode sæcgean. Min soðfæste snotere bidað, oþ þæt þu me edlean eft forgylde.
on þinum handum synd þa lenga minra tida. Alys me and gefriða me of minra feonda handum and fram þam þe min ehtað,
Þonne on hinderling hweorfað mine feondas fæcne, ðonne ic me freoðu to ðe wordum wilnige; ic wat and can, þæt þu min God gleawe wære.
Heonan ic cleopige to heahgode and to wealdend Gode, ðe me wel dyde.
Ahrede me, halig God, hefiges niðes feonda minra, ðe me feohtað to; alys me fram laðum þe me lungre on risan willað, nymðe þu me ræd geofe.