Sealm 139:17 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

¹⁷ þe þine frynd wærun ­ ­ ­ ­ ­fæste, Drihten, is heora ealdordom ­ ­ ­ ­ ­ungemete swiðe on cneorissum ­ ­ ­ ­ ­cuð gestrangod.

Sealm 139:17 Iomraidhean Croise

Sealm 31:19

Eala, Drihten, hu micel and hu manigfeald is seo mycelnes þinre swetnesse þe þu hæfst gehyd and gehealden þam þe þe ondrædað. Þa swetnesse þu him ne lætst næfre aspringan nanum þæra þe to þe hopað beforan manna bearnum.

Sealm 36:7

Hu wundorlice þu gemanigfealdodest þine mildheortnesse, Drihten. Manna bearn soðlice symle hopiað to þæm sceade þinra fiðera,

Sealm 40:5

Drihten, min God, þu gemanigfealdodest þin wundru and þine geðohtas (þæt ys, þin weorc); nis nan þæra þe þe gelic seo. Ic spræc and þæt sæde, for ðam hy wæran gemanigfealdode ofer ælc gerim.

Sealm 40:6

Noldest þu na ofrunga and oflatan nane, ac hyrsumnesse þu me bebude for ofrunga. Ne bud þu me na ælmesan to syllanne for minum synnum, þa þa ic hy næfde.

Sealm 92:5

Hu micle synt þine mægenweorc, ­ ­ ­ ­ ­mihtig Drihten; wærun þine geðancas ­ ­ ­ ­ ­þearle deope.