Sealm 119:171 - Anglo-Saxon Psalms c.890-950 AD

¹⁷¹ Nu mine weleras ðe ­ ­ ­ ­ ­wordum belcettað ymnas elne, ­ ­ ­ ­ ­gif þu me ærest wylt þine soðfæstnesse ­ ­ ­ ­ ­sylfa læran.

Sealm 119:171 Iomraidhean Croise

Sealm 119:7

Ic þe andette, ­ ­ ­ ­ ­ece Dryhten, mid minre heortan ­ ­ ­ ­ ­holde geþance on þan þe ic geleornode ­ ­ ­ ­ ­and gelæstan mæg, þæt ic þine domas ­ ­ ­ ­ ­dædum healde.

Sealm 50:23

“Seo ofrung lofes me licað swiðost and me eac swyðost weorþað, and on þære offrunga is se rihtwisa weg; on þære ic getæce Godes hælo eallum þam þe swa doð.”

Sealm 71:17

þu me ara, god, ­ ­ ­ ­ ­ærest lærdest of geoguðhade; ­ ­ ­ ­ ­nu ic eom gomel wintrum.

Sealm 94:12

Þæt bið eadig mann, ­ ­ ­ ­ ­þe þu hine, ece God, on þinre soðre æ ­ ­ ­ ­ ­sylfa getyhtest and hine þeodscipe ­ ­ ­ ­ ­ðinne lærest