Fi fiɛɛ tɛ le ɛ Sataŋ bee kintutu kee dza be tuu be gatɛ be gwii li yi yibe-e, bumfɔŋ bwee tɛ̀ naa leŋ tɛ kɛ. Ntiiti ni kifɛ nɛ kweŋgi baa le mbusɔɔ bɔɔŋ bɛ kiŋkundi-i nuuŋ bɛ buŋga bu Bɛɛsɛbu-u.
Kwɛɛŋ wuni wu nuuŋ ŋwanɛ Abrahaŋ, wu Sataŋ tɛ̀ ta wu li mfaŋgɛ-ɛ biya yoofi ntsɔ nyaaŋ, fi mɛɛŋ ki dzɔɔŋ kɛ le bɛ buu wu li ŋgɛ-ɛ jobɛ chi bɛshiinshi kɛ ni?”
Ɔ gii ɔ gɛɛŋ ɔ gwiyɛ lii yibe, ɔ buu be li kijibɛ-ɛ, ɔ leeki be li kiŋ'wofu, be se bo li tsaŋ yi Sataŋ, be to bɛ Nyɔ, be gɛɛ shéŋ li mi, Nyɔ feeki bibifi bi bee. Be se kɛmɛ kimbɛ fɛ kintsii ki bɛniiŋ bɛ wu fɛ le ɛ bee.’
Le nyɛ lɛ, Pita se bii li wu laa, “Ananiya, ɛ la fi ge ɔ se gɛɛ le Sataŋ lɛ li shéŋ ya le fɛ le ɔ yɛɛŋ binsɛɛ li tsaŋ yi Fiana yi Waaŋ li, ɔ se tuu ɔ tsɔɔ fɛ kwa wuɔ bee ɔ kabɛ kintsii lu wɛɛ?
Wi wu baa kɛ dzaa li wi wumu fuki fɛ nɛ nachɛ beŋ bɛchu nɛ beŋ nsiŋ kɛ. Ɛ nɛ fɛ nɛɛ lɛ li mfi niiŋ li, le nɛ se nyɛ yih yinɛ li nlɛkɛ li Nyɔ-ɔ. Mfi wu nɛ fɛ lɛ, nɛ tuu nɛ kaari nɛ to li ntaashɛ wunɛ si nɛ ti shiiŋ nɛ nuuŋ, kii Sataŋ ni dza mɔnchɛ beŋ kifɛ nɛ kii yɛ si nuuŋ nɛ kɛmɛ yi yinɛ kɛ.
Se nuuŋ le, le fi fɛ le kiiŋ ni ndza ni ntsakisi yi yɛŋ ŋge kii biee bi tɛɛmi bi Nyɔ tɛ doonchɛ li mi-i bini, tɛ̀ tuumi ŋwaani biaŋ yimi yi tɛ̀ beemɛ mi. Biaŋ yini tɛ̀ nuuŋ nchindaa wu Sataŋ wu tɛ̀ ŋwɛɛ bɛ mi, le kiiŋ ni naa ndza ni ntsakisi yi yɛŋ ŋge kɛ.