“हाउ भुम्भु-झान्झाचि, पोङ् खानि नाड्डे ओचोगिटिगा? आन्च्याँ चा खानि गाड्डे डोक् दुखेसुखे टोॽवा काचोक्बा याप्मि डोक्॥ आन्च्याँम्टे नाड्डेगा टोॽवा लाहाब् लिनिगा रिङ्चि नाडानुमुङ् उहिङ्ग्वाट् माङ्हाङ्लेङ् नोक्टानि नुङ् नुना खाबोर पारचार चोक्सिङा नाहि आबाचिङागा॥ उन्ङा डोक् टाङ्साङ्, नारा, सामुन्दरा हिट्नुङ् हिट्नि लिसागा ख्वाप्पा थोक्चि सिरिस्टि चोगुचे॥