Wa lamma itvammadat, hiya wa naas beeta, sa’alatna wa gaalat, “Iza ḥakamtu ana mi’aamina be_r Rabb, adxulu beeti wa agvudu fiihu.” Wa sa’alatna katiir, wa gavadna mavaaha.
Wa da huwa as sirr, ’innu_l umam yashtariku sawa fi_l miiraat, wa hum avḍaa sawa fi jisim waaḥid. Wa yashtariku sawa fi_l wavad fi_l Masiiḥ Yasuuv be_l injiil.
Wa da tamaam leiya ’an aftakir kida van kullukum, valashaan aḥfaẓkum kullukum fi galbi. Fishaan kullukum tashaarikuuni fi nivmat Allaah, iza ana fi janaaziir walla aḥras al injiil wa awarri ’innu hu al ḥagg.
Wa_l vindahum asyaad al bi’aaminu, maa laazim yadduuhum agall iḥtiraam valashaan hum axwaan. Laakin xalluuhum bixdimuuhum xidma aḥsan vashaan al vindahum faaida min xidmatum mi’aaminiin wa maḥbuubiin. Vallim al ḥaajaat di wa addiihum naṣiiḥa kida.
Asmavu, yaa axwaani_l maḥbuubiin, (?) Allaah maa ixtaar masaakiin ad dunya di vashaan yakuunu ghaniyyiin fi_l iimaan wa wurraat al malakuut al wavad beehu le_l biḥibbuuhu?
Wa naxabbirkum be_sh shufnaahu wa simivnaahu, valashaan takuun leekum kamaan sharika mavaana. Wa sharikatna hiya mava al Abu wa mava Ibnu Yasuuv al Masiiḥ.