«Kanyøgønø, eno köö jï jøw oen bäät caame, ni ‹Aayu buuta, u na näk ocienø; cou yi maaa näk bäŋ cuŋŋe kar ajäla, na näk ojiiŋŋø kiper anägö ki nyïïatwiete.
Kanyo ö wää øte no ö maal, ni dëët øtø, uuno cuŋŋi wøk nou døøŋŋa dhi øtø, nou köö, ni ‹Kwäärö, japï jïwa.› 'Ba oduue jïïu, ni ‹Uuni, kanya ööu ki yie kuua.›
?'Ba kawaane na tïmu ni Jwøk ŋäyu, ni doo beerra mana daa köö, ni uuna tïmö nou ŋäc Jwøki, uuna dou cäŋ døø baŋ juu moøgø nidïï, na näk jïge bäŋ teek ni bäŋ karge, ni cäŋu tïmö ni uuna laakge en?
'Ba Jwøk, mare na näk ee këël piny wø cuŋŋa kare, ni ŋïï man ena dëëre na ennø, ni «Wuuö moa näk moe ŋääe,» ni «Jiy bëët mo wø cøør nyeŋ Wuuö, raay wär kwierge.»