«Aani, a na Wuuö Jwøk, dëëra anyoodha jï jøøa näk a kärge pëënynyö, ni ö jøøa näk a kärge manynyø ni jootge aani, ni kööa jï wï jur mo nyeŋŋa käre cwølø, ni ‹Aani en, aani en.›
Tïïe moï moa näk ec raac ki ge døc na tïïyï kwör lam moa en bäät thuuri ajooda, ni beege luui moï, ki tïk mana en riï, ki käp marï. Wui, ï na Jerucalem, otïmö ni raac jïrï! ?A këël kany mo nyïëdi nø noo bëëdï niï ba waany?»
Ni cäŋ köö ri dääge, «?Cayman o Jøøn, ï mëër ki aani?» Kanyøgø Piter cwïnye apädhö kiper na pëënynyi ya Jecu kwöre adäk, ni «?Ï mëër ki aani?» ni kööe jïgø, ni «Kwäärö, kawaane jammi bëët ŋäyï. Ni ŋäyï ki man näk maa mëër ki ïïni.» Ni kö Jecu jïre, «Piith dïëga.
Kiper Kwääy Lam Mana Dwøŋ man na marø en, paa ŋat mo cwïnye ba maar pädhö ki gïr jäk marø. 'Ba beeye ŋata päänynyi ki yïth jammi bëët kaamarø, 'ba eni kär pädhö.