Kanyøgø, gena kwöŋŋö ni döötge ege tïŋ maal, ni cööpge dëëtge ko opëëlle ki tøøŋi kaawat man wø tïïcge cøøn ki køør kööŋŋö marge, këël mana cwëëc dëëtge ki rem.
Wuuö Jwøk, eni na wïth jammi bëët, aköö, «Wui, opëëllö! Ö maal ni 'nägï dïkwääy mar dïëk 'moa; 'näk eni, eni na kare cään ki aani; 'näk dïkwääy nee dïëk keethge; 'ba aani cera ocäŋa løø bäät obwöre moa therø.»
Ni ö jïc maac mano caar geni ki gø ni duuŋe këël na bäre bäre. Ni bäŋ jwömö jïge ki wärre ki cääŋŋe, ni beege jø wø wøør Läänögø ki gïna näk ocwääö na kïte, ki jø wø dëëtge jïti ki ŋïï mar nyeŋŋe.»