Lùcas 18:4 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

⁴ “Airson ùine dhiùlt e, ach mu dheireadh thall thuirt e, ‘Ged nach eil eagal Dhè orm 's nach eil mi a' toirt urraim do dhuine,

Am Bìoball Gàidhlig 1992

⁴ Agus cha b’àill leis rè tamaill: ach na dhèidh sin thubhairt e ann fhèin, Ged nach eil eagal Dhè orm, no urram agam do dhuine;

Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

⁴ Agus cha b’àill leis rè tamaill: ach na dhèidh sin thubhairt e ann fhèin, Ged nach eil eagal Dhè orm, no urram agam do dhuine;

Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

⁴ ʼS cha bʼ aill leis fad moran uine. Ach mu dheireadh thuirt e ris fhein: Ged nach eil eagal agam romh Dhia, no suim de dhuine:

Lùcas 18:4 Iomraidhean Croise

Lùcas 12:17

agus smaoinich e ris fhèin, ‘Dè a nì mi a chionn 's nach eil àite agam anns an cruinnich mi mo thoradh?’

Lùcas 16:3

“Thuirt an stiùbhard ris fhèin, ‘Dè a nì mi? Oir tha mo mhaighstir a' toirt na stiùbhardachd uam, chan eil mi làidir gu leòr airson cladhach agus tha nàire orm dèirc iarraidh.

Lùcas 18:2

Thuirt e, “Ann am baile sònraichte bha britheamh, air nach robh eagal Dhè 's nach robh a' toirt urraim do dhuine.

Lùcas 18:3

Agus bha banntrach anns a' bhaile sin a chùm oirre a' tighinn thuige ag ràdh, ‘Thoir ceartas dhomh an aghaidh mo neach‑casaid.’

Lùcas 20:13

“An uair sin thuirt am fear leis an robh am fìon‑lios, ‘Dè a nì mi? Cuiridh mi mo mhac gràdhach thuca; 's dòcha gun toir iad urram dhàsan.’

Eabhraidhich 12:9

A bharrachd air a sin, bha athraichean feòlmhor againn a rinn smachdachadh oirnn, agus thug sinn urram dhaibh, nach motha na sin a bu chòir dhuinn a bhith umhail do dh'Athair nan spioradan agus a bhith beò?