Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Lùcas 12:5 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

5 Ach seallaidh mi dhuibh cò e rom bu chòir eagal a bhith oirbh: biodh eagal an Aoin sin oirbh aig a bheil ùghdarras, às dèidh dha marbhadh, tilgeil do dh'Ifrinn. Seadh, biodh eagal an Aoin seo oirbh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Gàidhlig 1992

5 Ach nochdaidh mi dhuibh cò e ron còir dhuibh eagal a bhith oirbh: Biodh eagal an Tì ud oirbh aig a bheil cumhachd, an dèidh neach a mharbhadh, a thilgeadh do ifrinn; seadh, tha mi ag ràdh ribh, Biodh eagal an Tì seo oirbh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

5 Ach nochdaidh mi dhuibh cò e ron còir dhuibh eagal a bhith oirbh: Biodh eagal an Tì ud oirbh aig a bheil cumhachd, an dèidh neach a mharbhadh, a thilgeadh do ifrinn; seadh, tha mi ag ràdh ribh, Biodh eagal an Tì seo oirbh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

5 Ach fiachaidh mi dhuibh co roimh a ghabhas sibh eagal: gabhaibh eagal roimhsan, aig a bheil comas, an deigh dha neach a mharbhadh, a thilgeadh a dhʼiutharna. Seadh, tha mi g-radh ribh: Bitheadh eagal-san oirbh.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Lùcas 12:5
16 Iomraidhean Croise  

Agus na biodh eagal oirbh on fheadhainn a mharbhas an corp ach nach urrainn an t‑anam a mharbhadh. An àite sin, biodh eagal oirbh on Aon as urrainn an dà chuid an corp 's an t‑anam a sgrios ann an Ifrinn.


“An uair sin canaidh e riuthasan air a làimh chlì, ‘Thallaibh uam, a luchd mhallaichte, dhan teine sìorraidh a chaidh ullachadh dhan diabhal agus dha na h‑ainglean aige.


“Agus thèid iadsan air falbh, a‑steach do pheanas sìorraidh, ach na fìreanan chun na beatha shìorraidh.”


Ach tha mise ag ràdh ribh gum bi a h‑uile neach a tha feargach ri bhràthair buailteach air breitheanas; ge b' e neach a chanas ri bhràthair, ‘A ghloidhc!’ gum bi e ann an cunnart na Comhairle; ach ge b' e neach a chanas ‘Amadain!’ gum bi e ann an cunnart teine Ifrinn.


Ach thoiribh‑se an aire; dh'innis mi dhuibh a h‑uile sìon ro‑làimh.


gun neach a bhith a' peacachadh 's a' gabhail brath air a bhràthair san nì seo, oir is e Aon a pheanasaicheas a th' anns an Tighearna, a thaobh nan rudan seo gu lèir, eadhon mar a thuirt sinn ribh roimhe 's air an tug sinn làn‑fhianais.


'S e rud eagalach a th' ann tuiteam ann an làmhan an Dè bheò.


Oir mura do chaomhain Dia na h‑ainglean a pheacaich, ach gun do thilg e iad a dh'Ifrinn le sèinichean dorchadais, gus an gleidheadh airson an toirt thairis do bhreitheanas;


ag ràdh, le guth àrd, “Biodh eagal Dhè oirbh agus thoiribh glòir dhàsan, oir thàinig an uair anns an toir e breith, agus dèanaibh adhradh dhàsan a rinn nèamh is talamh is muir is fuarain uisgeachan.”


Cò air nach biodh d' eagal a Thighearna agus nach glòraicheadh d' ainm? Oir tha thusa a‑mhàin naomh! Oir thig na nàiseanan gu lèir agus nì iad adhradh mud choinneamh, oir tha d' obraichean fìreanta air an dèanamh follaiseach.”


Agus chaidh am bàs is Ifrinn a thilgeil dhan loch theine. 'S e sin an dara bàs, an loch theine.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan