Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Eabhraidhich 2:3 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

3 ciamar a gheibh sinn dol‑às ma nì sinn dearmad air sàbhaladh cho mòr? Às dèidh dha a bhith air aithris leis an Tighearna, chaidh a dhaingneachadh dhuinn leothasan a chuala e.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Gàidhlig 1992

3 Cionnas a thèid sinne as, ma nì sinn dìmeas air slàinte cho mòr, a thòisich air tùs air a bhith air a labhairt leis an Tighearna, agus a rinneadh dearbhte dhuinne leòsan a chuala e;

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

3 Cionnas a thèid sinne as, ma nì sinn dìmeas air slàinte cho mòr, a thòisich air tùs air a bhith air a labhairt leis an Tighearna, agus a rinneadh dearbhte dhuinne leòsan a chuala e;

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

3 Ciamar a bhios dol as againn, ma ni sinn dearmad air sabhaladh cho mor? a chaidh innse an toiseach leis an Tighearna, ʼsa chaidh dhaingneachadh dhuinn leo-san a chuala e,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Eabhraidhich 2:3
42 Iomraidhean Croise  

“A nathraichean! A shìol nan nathraichean‑nimhe! Ciamar a tha sibh a' dol a theicheadh o bhith air ur dìteadh a dh'Ifrinn?


On àm sin thòisich Ìosa air searmonachadh, ag ràdh, “Dèanaibh aithreachas, oir tha rìoghachd nèimh faisg air làimh.”


A‑nis às dèidh do dh'Eòin a bhith air a chur an grèim, thàinig Ìosa a‑steach do Ghalile, a' searmonachadh soisgeul Dhè,


dìreach mar a dh'earb iadsan rinne iad, a bha nan sùil‑fhianaisean agus nan luchd‑frithealaidh air an fhacal:


Agus gun do thog e suas adharc sàbhalaidh dhuinne ann an taigh a sheirbheisich Daibhidh,


Agus thuirt e riutha, “Dè na rudan?” “Na rudan a thachair do dh'Ìosa o Nàsaret, duine a bha na fhàidh cumhachdach ann an gnìomh agus ann am facal mu choinneamh Dhè, agus an t‑sluaigh gu lèir.


Agus bheir sibhse fianais cuideachd, a chionn 's gu bheil sibh air a bhith còmhla rium on toiseach.


a' tòiseachadh o bhaisteadh Eòin gus an latha san deach a thogail suas uainn, a bhith air a dhèanamh na fhianais dhe aiseirigh‑san còmhla rinne.”


“Fheara Israeil, èistibh ris na briathran seo: Ìosa o Nàsaret, duine a chaidh a dhearbhadh le Dia dhuibhse, le obraichean cumhachdach is iongantasan is comharraidhean, a rinn Dia troimhesan nur measg‑se, mar tha fios agaib' fhèin,


“Agus chan eil slàinte ann an neach sam bith eile; oir chan eil ainm sam bith eile fo nèamh air a thoirt am measg dhaoine leis am feum sinn a bhith air ar sàbhaladh.”


airson 's, ann an dòigh air choireigin, gun dèanainn farmadach sluagh mo cho‑fheòla, is mar sin gun sàbhailinn cuid dhiubh.


A bheil thu a' saoilsinn, a dhuine – thusa a tha a' toirt breith orrasan a tha a' dèanamh a leithid de rudan, 's a dh'aindeoin sin a tha gan dèanamh thu fhèin – gun teich thu o bhreitheanas Dhè?


Oir a chionn 's ann an gliocas Dhè nach b' aithne dhan t‑saoghal Dia tro ghliocas, thoilich e Dia, tro amaideas na tha sinn a' searmonachadh, iadsan a chreideas a shàbhaladh.


Ge b' e uair san tèid a ràdh, “Sìth is tèarainteachd”, 's ann an uair sin a thig sgrios aithgheàrr mar asaid‑breith oirrese a tha a' giùlain, agus cha bhi dol às aca idir.


Tha am facal seo dìleas agus airidh air gabhail ris anns a h‑uile dòigh, gun tàinig Crìosd Ìosa dhan t‑saoghal gus peacaich a shàbhaladh, 's mise am prìomh fhear dhiubh.


Oir nochd gràs an Dè a tha a' toirt sàbhalaidh do gach duine,


Aig iomadh àm 's ann an iomadh dòigh, bhruidhinn Dia o shean ris na h‑athraichean tro na fàidhean,


Nach eil iad uile nan spioradan‑frithealaidh, air an cur a‑mach gus seirbheis a dhèanamh dhaibhsan a tha an impis sàbhaladh fhaighinn mar oighreachd?


anns na làithean deireannach seo bhruidhinn e rinne tro a Mhac, a thagh e na oighre air a h‑uile sìon, tron do rinn e an cruinne‑cè cuideachd.


Thoiribh an aire nach diùlt sibh esan a bhruidhneas. Oir, mura do theich iadsan nuair a dhiùlt iad am fear a thug rabhadh air talamh, 's ann gu math nas lugha a theicheas sinne ma dhiùltas sinn am fear a bhruidhneas o nèamh.


Mar sin, biodh eagal oirnn, fhad 's a tha gealladh againn a dhol a‑steach dha fhois‑san, air eagal 's gum biodh coltas ann nach ruigeadh neach sam bith agaibh air.


Feuchamaid ma‑thà air a dhol a‑steach dhan fhois sin air eagal 's gun tuit fear sam bith a rèir an aon seòrsa eiseimpleir de dh'eas‑ùmhlachd.


Agus air a dhèanamh foirfe, chaidh a dhèanamh dhaibhsan uile a bheir ùmhlachd dha, na adhbhar sàbhalaidh sìorraidh,


mar sin cuideachd chaidh Crìosd a thairgsinn suas aon uair gus peacaidhean mhòrain a thoirt air falbh agus bidh e air fhaicinn an dara h‑uair gun pheacadh leothasan a tha ga fheitheamh airson sàbhalaidh.


An rud a bh' ann o thoiseach, a chuala sinn, a chunnaic sinn ler sùilean, air an do choimhead sinn agus a làimhsich ar làmhan – mu Fhacal na beatha.


Ach sibhse, a mhuinntir ghràdhaichte, cuimhnichibh na faclan a chaidh a ràdh roimhe le abstoil ar Tighearna Ìosa Crìosd,


agus ag èigheach le guth àrd, thuirt iad: “Buinidh slàinte dhar Dia, a tha na shuidhe air an rìgh‑chathair, agus dhan Uan.”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan