Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Eabhraidhich 1:3 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

3 Is esan deàrrsadh a ghlòir‑san agus fìor ìomhaigh a shusbaint, a' cumail suas a h‑uile sìon le facal a chumhachd, às dèidh dha peacaidhean a ghlanadh air falbh, shuidh e air deas‑làimh na mòrachd sna h‑àrdan.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Gàidhlig 1992

3 Neach air a bhith dha na dhealradh a ghlòire-san, agus na fhìor ìomhaigh a phearsa, agus a’ cumail suas nan uile nithean le facal a chumhachd, nuair a ghlan e ar peacaidhean troimhe fhèin, shuidh e air deas-làimh na mòrachd anns na h‑àrdan:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

3 Neach air a bhith dha na dhealradh a ghlòire‐san, agus na fhìor ìomhaigh a phearsa, agus a’ cumail suas nan uile nithean le facal a chumhachd, nuair a ghlan e ar peacaidhean troimhe fhèin, shuidh e air deas‐làimh na mòrachd anns na h‑àrdan:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

3 Agus bhon is e dearrsadh a ghloir us dealbh a shusbuinn, ʼs e cumail suas gach ni le facal a chumhachd, a glanadh air falbh pheacannan, a tha ʼna shuidhe air laimh dheis na moralachd anns na h-ardaibh:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Eabhraidhich 1:3
42 Iomraidhean Croise  

ag ràdh, “Fhir‑Teagaisg, thuirt Maois, ‘Ma chaochaileas duine gun chlann aige, feumaidh a bhràthair‑san a' bhean a phòsadh agus sliochd a thogail dha bhràthair.’


Mar sin an uair sin, às dèidh dhan Tighearna Ìosa bruidhinn riutha, chaidh a thoirt suas gu nèamh agus shuidh e air deas‑làimh Dhè.


Chaidh am Facal a dhèanamh na fheòil agus ghabh e còmhnaidh nar measg. Chunnaic sinne a ghlòir‑san, mar ghlòir an Aonghin on Athair, làn gràis agus fìrinn.


Air an ath latha chunnaic Eòin Ìosa a' tighinn thuige agus thuirt e, “Seallaibh, Uan Dhè, a tha a' toirt air falbh peacadh an t‑saoghail!


Annsan bha beatha, agus b' i a' bheatha sin solas dhaoine.


Mar sin, air àrdachadh gu deas‑làimh Dhè agus air gealladh an Spioraid Naoimh fhaighinn on Athair, tha e air an rud seo a dhòrtadh a‑mach a tha sibhse a' faicinn agus a' cluinntinn.


Agus thuirt e, “Seallaibh, tha mi a' faicinn nan nèamhan fosgailte agus Mac an Duine na sheasamh aig deas‑làimh Dhè.”


Oir chan eil nàire ormsa mun t‑soisgeul, oir is e cumhachd Dhè a th' ann airson slàinte dhan a h‑uile neach a chreideas, an toiseach dhan Iùdhach agus cuideachd dhan Ghreugach.


Cò a dhìteas? Is e Crìosd Ìosa a fhuair bàs – seadh barrachd air a sin, a bh' air a thogail, a tha aig deas‑làimh Dhè, a tha cuideachd a' dèanamh eadar‑ghuidhe air ar son.


Nan suidheachadh‑san tha dia an t‑saoghail seo air inntinnean nan eas‑creidmheach a dhalladh, airson 's nach bi solas soisgeul glòir Chrìosd, as e ìomhaigh Dhè, air fhoillseachadh dhaibh.


Mar sin ma chaidh ur togail suas còmhla ri Crìosd, siribh na rudan a tha shuas, far a bheil Crìosd na shuidhe aig deas‑làimh Dhè.


Thug esan e fhèin seachad air ar son gus an saoradh e sinn o gach aingidheachd, agus gun glanadh e sluagh sònraichte dha fhèin, eudmhor mu dheagh obraichean.


Ach cò dhe na h‑ainglean ris an tuirt e riamh: “Suidh air mo dheas‑làimh gus an suidhich mi do nàimhdean nan stòl airson do chasan”?


Ach esan, às dèidh dha aon ìobairt a thairgsinn airson pheacaidhean gu sìorraidh, shuidh e sìos air deas‑làimh Dhè,


a' coimhead air Ìosa, ceannard is fear‑crìochnachaidh ar creideimh, esan a dh'fhuiling an crann‑ceusaidh airson an aoibhneis a bha roimhe, a' dèanamh dìmeas air a nàire agus a shuidh air deas‑làimh rìgh‑chathair Dhè.


Mar sin, on a tha àrd‑shagart mòr againn a chaidh a‑steach tro na nèamhan, Ìosa Mac Dhè, cumamaid gu daingeann ar n‑aidmheil.


fear nach fheum ìobairt a thairgsinn a h‑uile latha mar na h‑àrd‑shagartan eile, anns a chiad àite airson a pheacaidhean fhèin agus an uair sin airson feadhna nan daoine, a chionn 's gun do rinn e sin aon uair a‑mhàin nuair a thairg e e fhèin.


A‑nis, 's e seo geàrr‑chunntas dhe na chaidh a ràdh: tha an seòrsa seo de dh'àrd‑shagart againn; shuidh e sìos air deas‑làimh rìgh‑chathair na mòrachd anns na nèamhan,


Oir far a bheil tiomnadh, feumaidh bàs an neach‑tiomnaidh tachairt,


oir bhiodh aige ri fulang iomadh uair o thoiseach an t‑saoghail; ach a‑nis aig deireadh nan linntean, nochd e e fhèin aon uair airson mathanas pheacaidhean tro e fhèin ìobradh.


troimhesan – a thog e o na mairbh agus a ghlòraich e – tha sibhse a' creidsinn ann an Dia, airson 's gum bi ur creideamh agus ur dòchas ann an Dia.


a tha aig deas làimh Dhè, às dèidh dha a dhol do nèamh, 's e air ainglean is ùghdarrasan is cumhachdan a chur fo smachd.


Oir cha b' iad sgeulachdan a chaidh a chruthachadh gu h‑innleachdach a lean sinn, nuair a rinn sinne cumhachd is tighinn ar Tighearna Ìosa Crìosd aithnichte dhuibh, ach bha sinn nar sùil‑fhianaisean air a mhòrachd‑san.


Oir a' faighinn urram agus glòir o Dhia an t‑Athair, thàinig a leithid de ghuth thuige on ghlòir òirdheirc, “Is e seo mo Mhac gràdhaichte, leis a bheil mi fìor thoilichte.”


Ach ma choisicheas sinn san t‑solas, mar a tha esan san t‑solas, tha co‑chomann againn ri càch‑a‑chèile, agus tha fuil Ìosa, a Mhac‑san, gar glanadh on a h‑uile peacadh.


Ach tha fios agaibh gun do nochd esan gus ar peacaidhean a thoirt air falbh. Agus chan eil peacadh sam bith annsan.


an aon Dia, ar Slànaighear, tro Ìosa Crìosd ar Tighearna – gu robh glòir, mòralachd, cumhachd is ùghdarras, ro na linntean, agus a‑nis, agus gu sìorraidh! Amen.


Dhàsan a bhuadhaicheas bheir mi dha suidhe leam air mo rìgh‑chathair, eadhon mar a bhuadhaich mise agus a shuidh mi lem Athair air a rìgh‑chathair‑san.


“Is airidh thusa, a Thighearna ar Dia, air glòir is urram is cumhachd fhaighinn, oir chruthaich thusa a h‑uile sìon, agus a rèir do thoil‑sa thàinig iad gu bhith ann agus bha iad air an cruthachadh.”


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan