Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




2 Peadar 1:16 - An Tiomnadh Nuadh anns an Eadar-Theangachadh Ùr Gàidhlig 2017

16 Oir cha b' iad sgeulachdan a chaidh a chruthachadh gu h‑innleachdach a lean sinn, nuair a rinn sinne cumhachd is tighinn ar Tighearna Ìosa Crìosd aithnichte dhuibh, ach bha sinn nar sùil‑fhianaisean air a mhòrachd‑san.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Gàidhlig 1992

16 Oir cha do lean sinne faoin-sgeulachdan a dhealbhadh gu h‑innleachdach, nuair a chuir sinn an cèill dhuibh cumhachd agus teachd ar Tighearna Iosa Crìosd, ach rinneadh sinn nar sùil-fhianaisean air a mhòrachd-san.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Am Bìoball Iomraidh Gàidhlig 1880 1992

16 Oir cha do lean sinne faoin‐sgeulachdan a dhealbhadh gu h‑innleachdach, nuair a chuir sinn an cèill dhuibh cumhachd agus teachd ar Tighearna Iosa Crìosd, ach rinneadh sinn nar sùil‐fhianaisean air a mhòrachd‐san.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Tiomnadh Nuadh (MacEachen) 1875

16 Oir cha bʼ ann le bhith leantuinn faoin-sgialachdan air an dealbh gu h-innleachdach, a shoilleirich sinn dhuibh cumhachd us lathaireachd ar Tighearna Iosa Criosta, ach le bhith ʼnar fianuisean-sula air a mhoralachd.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




2 Peadar 1:16
40 Iomraidhean Croise  

Oir tha Mac an Duine a' dol a thighinn ann an glòir Athar, le na h‑ainglean aige, agus an uair sin bheir e air ais do gach neach a rèir na rinn e.


Tha mise ag ràdh ribh gu fìrinneach gu bheil cuid dhiubhsan nan seasamh an seo nach blais bàs gus am faic iad Mac an Duine a' tighinn na rìoghachd fhèin.”


Agus às dèidh sia latha thug Ìosa leis Peadar is Seumas, is Eòin a bhràthair, agus threòraich e iad suas beinn àrd leotha fhèin.


Oir mar a thig an dealanach a‑mach às an àird an ear agus a dheàlraicheas e chun na h‑àird an iar, mar sin cuideachd bidh teachd Mhic an Duine.


Fhad 's a bha e na shuidhe air Beinn nan Crann‑Ola, thàinig na deisciobail thuige gu prìobhaideach, ag ràdh, “Innis dhuinne cuin a thachras na rudan seo, agus dè an comharra a bhios ann airson do theachd‑sa, agus deireadh na linne?”


Agus thàinig Ìosa is thuirt e riutha, “Chaidh a h‑uile h‑ùghdarras ann an nèamh agus air talamh a thoirt dhòmhsa.


“Agus an uair sin chì iad Mac an Duine a' tighinn ann an sgòthan, le mòr‑chumhachd agus glòir.


Agus thuirt Ìosa, “Is mi, agus chì sibh Mac an Duine na shuidhe air deas‑làimh a' Chumhachd, agus a' tighinn cuide ri neòil nèimh.”


dìreach mar a dh'earb iadsan rinne iad, a bha nan sùil‑fhianaisean agus nan luchd‑frithealaidh air an fhacal:


Agus bha iad uile fo mhòr‑iongnadh mu mhòrachd Dhè. Fhad 's a bha iad uile a' gabhail iongnadh mun a h‑uile rud a bha Ìosa a' dèanamh, thuirt e ri a dheisciobail:


Chaidh am Facal a dhèanamh na fheòil agus ghabh e còmhnaidh nar measg. Chunnaic sinne a ghlòir‑san, mar ghlòir an Aonghin on Athair, làn gràis agus fìrinn.


Oir thug thu ùghdarras dha thairis air gach feòil, airson 's gun toireadh e a' bheatha shìorraidh dha na h‑uile a thug thu dha.


agus a bh' air a dhearbhadh gu follaiseach a bhith na Mhac Dhè le cumhachd a rèir Spiorad na naomhachd, tron aiseirigh o na mairbh: Ìosa Crìosd ar Tighearna.


Oir cha do chuir Crìosd a‑mach mi a bhaisteadh, ach a shearmonachadh an soisgeul, agus chan ann le gliocas facail, air eagal 's gum biodh crann‑ceusaidh Chrìosd air fhalmhachadh.


ach tha sinne a' searmonachadh Chrìosd air a cheusadh, dha na h‑Iùdhaich na cheap‑tuislidh, agus dha na Cinnich na amaideachd,


airson 's nach eil sibh a dhìth tiodhlac spioradail sam bith, fhad 's a tha sibh a' feitheamh air taisbeanadh ar Tighearna Ìosa Crìosd,


Nuair a thàinig mise thugaibh, a bhràithrean, cha tàinig mi thugaibh a' cur an cèill dìomhaireachd Dhè le cainnt uachdarach no gliocas.


agus cha robh mo bhruidhinn is mo shearmonachadh ann am briathran gliocais a tharraingeas neach a thaobh, ach ann an taisbeanadh an Spioraid 's a' chumhachd,


Nuair a tha sibh air ur cruinneachadh an ceann a chèile ann an ainm ar Tighearna Ìosa agus mo spiorad‑sa an làthair, le cumhachd ar Tighearna Ìosa,


Oir chan eil sinne mar a tha mòran, a nì malairt le facal Dhè, ach mar o dhùrachdas, mar o Dhia, tha sinn a' bruidhinn ann an Crìosd am fianais Dhè.


Ach chuir sinn cùl ri rudan falaichte na nàire, chan ann a' coiseachd ann an ceilg, no a' fiaradh facal Dhè, ach le foillseachadh na fìrinn, gar moladh fhèin do chogais gach neach ann an sealladh Dhè.


Airson 's nach bi sinn tuilleadh nar leanabanan, air ar tonn‑luasgadh agus air ar giùlain mun cuairt leis a h‑uile gaoth teagaisg, le caran dhaoine, le seòltachd ann an innleachdan mheallta.


a chruth‑atharraicheas corp ar staid iriosail gus a bhith co‑choltach ri corp a ghlòir fhèin, a rèir obrachaidh a' chumhachd a th' aige, eadhon a h‑uile sìon a chur fo cheannsal fhèin.


Oir dè ar dòchas, no ar toileachas, no ar crùn bòstaidh? Nach e sibhse fhèin, an làthair ar Tighearna Ìosa, aig a thighinn?


esan a tha a' tighinn a rèir obrachadh Shàtain, leis a h‑uile seòrsa cumhachd is comharra is mìorbhail bhreugach,


No a bhith a' toirt aire do dh'fhaoin‑sgeòil is sinnsearachd gun chrìoch, a tha ag adhbhrachadh connspaid gun fheum, an àite obair stiùbhardachd teaghlach Dhè tro chreideamh.


Ach diùlt na tha ain‑diadhaidh agus na tha nam faoinsgeulan. Agus trèanaig thu fhèin airson diadhaidheachd.


chan ann a' toirt aire do dh'fhaoinsgeulan Iùdhach is do dh'àithntean dhaoine, a tha a' tionndadh air falbh on fhìrinn.


Agus ann an ana‑miann le faclan innleachdach, gabhaidh iad brath oirbh; chan eil am breitheanas acasan o shean dìomhain, agus cha dèan an sgrios aca cadal.


Agus chunnaic sinn, agus thug sinn fianais, gun do chuir an t‑Athair am Mac gu bhith na Shlànaighear dhen t‑saoghal.


Agus cuideachd rinn Enoch, a bha dhen t‑seachdamh ginealach o Àdhamh, fàidheadaireachd mun deidhinn, ag ràdh, “Seall, thàinig an Tighearna le deich mìle dhen fheadhainn naomh aige,


“Seallaibh! Tha e tighinn le na sgòthan, agus chì a h‑uile sùil e, eadhon iadsan a lot e; agus nì treubhan na talmhainn gu lèir caoidh air a shon.” 'S iad a nì. Amen.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan