Галилейдиҥ талайын јакалай барадып, Иисус эки карындашты кӧрӱп ийди: Петр дейтен Симонды ла оныҥ Андрей карындажын. Олор балыкчылар болгон учун талайда шӱӱндеп турган.
Слерге Христоско болуп Ого јаҥыс та бӱдери эмес, је тартыжып, Ол учун кыйналары берилген. Бу тартыжуны ӧдӱп турганымды билеригер, эмди де мен керегинде угадыгар.
Јасакты бӱдӱргеним ажыра эмес, Христоско бӱткеним ажыра акталарга, Оныҥ Бойында јӱрейин деп јӱткийдим. Бу акташты кижиниҥ бӱткени ажыра Кудай берип јат.
Анайдарда, ол слерге, бӱдӱп тургандарга, эрјине таш, бӱтпей тургандарга ол – тура тудаачылар јектеп койгон таш. Је ол булуҥныҥ тӧзиндеги таш боло берген. Ол улус бӱдӱрилетен таш, олордыҥ јолында кайадый.
Анайып биске баалу-чуулу ла улудаҥ улу сӧс берилген. Ол сӧс бисти Кудайдыҥ бӱдӱмелин бойына алынзын, бу телекейдеги јайрадуга экелеечи кычадаҥ кыйышсын деп берилген.