23 Оны јамандаарда, Ол удура јамандабаган; шыралап јӱрӱп, коркытпаган, је мыны эдерин Чындык Јаргычыга бӱдӱмјилеген.
Бисти чын јаргылаган, эткен керектериске турарын алып јадыбыс. Ол дезе бир де јаманды этпеген – дейле,
Иисус тыҥ ӱнденип, – Ада! Сениҥ колыҥа тынымды берип јадым! – дейле, тыны кыйыла берди.
Ол Иисуска кӧп сурактар берди, је бирӱзине де каруу албады.
Ол чындыкла јаргылайтан кӱнди темдектеп койгон. Телекейди Ол Бойы кӧстӧп туткан Кижи ажыра јаргылаар; Оны тиргизеле, ончозына кере берген.
Эмди, Кайракан, олордыҥ кекенгенин кӧр, Бойыҥныҥ кулдарыҥа сӧзиҥди јалтанбай айдарга бер,
Стефанды ташла шыбалап турдылар, ол дезе, эреп-јайнап, айдып турды: – Иисус Кайракан, тынымды Бойыҥа ал!
Савл дезе, каны-јинин јудунып, Кайраканныҥ ӱренчиктерин ӧлтӱрерге кекенгенче болгон. Ол улу абыска келип,
Је сен кедер, јӱрегиҥ Кудайга баштанбаган. Кудайдыҥ чугулы келерине ле Оныҥ чындык јаргызы ачылар кӱнге бойыҥа бойыҥ чугул јууп јадыҥ.
Слер де, бийлер, кулдарла база анайда тудуныгар, олорго кату болбогор. Олордо до, слерде де теҥериде Кайракан барын ундыбагар. Ол улусты ылгабай јат.
Мынызы Кудайдыҥ јаргызы чындык болгонын керелейт: слер Кудайдыҥ Каандыгына јарамыкту деп бодолорыгар. Ого болуп шыралап јадыгар.
Мынаҥ улам шыралап турум. Је уйалбай јадым, нениҥ учун дезе кемге бӱдӱп турганымды билерим; меге ижемјилегенди Ол айдылган кӱнге јетире чеберлеер аргалузына бӱдӱп јадым.
Эмди меге актуныҥ кайралы белетелген. Оны меге Кайракан, чындык Јаргычы, ол кӱнде берер; јаҥыс та меге эмес, Оныҥ ачыларын сӱӱп сакыган ончо улуска берер.
Кинчектӱ улустыҥ удурлашканына чыдашкан Иисус керегинде шӱӱп кӧригер. Ол тушта чинегер чыкпас, сӱригер тӱшпес.
јаманныҥ ордына јаман этпегер, айткылаштыҥ ордына айткылабагар, карын, алкышты энчиленерге кычырылганыгарды билип, алкагар.
Анайдарда, Кудайдыҥ табыла шыралап јӱргендер јакшыны эдип, Ого, сӧзине чындык Јайаачыга, јӱрӱмин бӱдӱмјилезин.
Ачык теҥерини ле ак атка Мингенди кӧрӱп ийгем. Оны Чындык ла Чын деп адап јадылар, Ол чындык јаргылап ла јуулажып јат.