25 Иисус оныҥ кӧзине колын катап салып, кӧрзин деп јакарды. Байагы кижи лаптап кӧрӱп, јазылды, ончозын јап-јарт кӧрӧ берди.
Кемде бар, ого берилер, ӱзеери кожулар; кемде дезе јок, оныҥ бар болгоны да айрылар.
Онызы кӧрӧлӧ, айтты: – Ӧдӱп бараткан улус агаш ошкош кӧрӱнет.
Иисус оны јандырып, «Јуртка кирбе, јуртта кемге де айтпа» – деди.
Ол ӧрӧ чыгып отурган тужында теҥери дӧӧн кӧрӱп тургулаарда, кенетийин олордыҥ алдына апагаш кийимдӱ эки эр кижи тура тӱжӱп,
Ол Павелдиҥ айтканын угуп отурган. Павел ого чике кӧрӱп, ол бӱдӱп турганын, аргадалар аргалу болгонын билеле,
Слердиҥ јӱрегеерде быйанду керек баштаган Кудай оны Иисус Христос келер кӱнге јетире тӱгезип койор деп, мен бӱдӱп јадым.
Слер дезе, Кудай талдап алган ук, Каанныҥ абыстары, агару улус, Кудайдыҥ калыгы. Ол слерди караҥуйдаҥ Бойыныҥ кайкамчылу јарыгына кычырган, Оныҥ улу быйанын јарлаарга талдап алган.
Је Кайраканыстыҥ, Аргадаачы Иисус Христостыҥ, јакшылыгын алып, Оны билип, ӧзигер. Ого эмди ле ӱргӱлјиге мак. Аминь.