Фарисей туруп, бойында мӱргиген: «Э-э, Кудай! Мен ӧскӧ улустый тонокчы, кӱјӱрчи, балыр јӱрӱмдӱ эмезе бу каланчыдый эмес болгоныма, Сеге алкыш-быйан јетирип турум.
Јаан кыйгы-кышкы чыкты. Фарисейлер јанынаҥ бичикчилер ӧрӧ туруп, сӧс блаажып, айдып турдылар: – Бу кижидеҥ јаман неме таппай турубыс. Ого тын эмезе ангел айткан болзо, не болор? Кудайга удурлашпактар.