11 Сеге айдадым: тур, тӧжӧгиҥди алып, айлыҥа јан – деди.
Иисус ого буурзап, колын тийгисти. «Арутайын, ару бол» – деди.
Је Кижи Уулында јердеги кинчекти таштаар јаҥ барын билип јӱрӱгер – дейле, курулып калганга: –
Онызы бу тарый ӧрӧ туруп, тӧжӧгин алала, ончо улус кӧзинче чыга берди. Ончолоры кайкажып, «Мындый немени эр-јажына кӧрбӧдис!» – дежип, Кудайды алкап турдылар.
Јӱрӱм берери – тын, эт-кан дезе, нени де эдип болбос. Слерге айдып турган сӧстӧрим тын да, јӱрӱм де.
