1 Кудайдыҥ Уулы Иисус Христостыҥ Сӱӱнчилӱ Јарыныҥ башталганы.
Кемеде отургандар Ого бажырып, айттылар: – Чын, Сен Кудайдыҥ Уулы.
Ол мынайып айдып турганча, олорды јаркынду булут кӧлӧткӧлӧп, булуттаҥ эрмектенген ӱн угулды: – Бу Мениҥ сӱӱген Уулым, Оныҥ Бойында Мениҥ јакшылыкту табым. Оны угугар!
Теҥеридеҥ ӱн чыкты: – Бу Мениҥ сӱӱген Уулым, Оныҥ Бойында Мениҥ јакшылыкту табым.
Ченеечи Ого базып келеле, айтты: – Сен Кудайдыҥ Уулы болзоҥ, бу таштарга калаш боло берзин деп айт.
Ангел ого каруу јандырып, айтты: – Сеге Агару Тын тӱжер, сени Ӧрӧ Турганныҥ кӱчи кӧлӧткӧ чилеп бӱркеп ийер. Оныҥ учун табатан балаҥ агару болор, Кудайдыҥ Уулы деп адалар.
Ол Сӧс кижи болуп калды, ортобыста јӱрди. Бис Оныҥ магын кӧрдибис, бу макты Ол Аданыҥ сок јаҥыс Уулы болуп алган. Ол јакшылыкла, чындыкла толо болгон.
Мен кӧрдим, Ол Кудайдыҥ Уулы деп кереледим.
Нафанаил айтты: – Равви! Сен – Кудайдыҥ Уулы, Сен – Израильдиҥ Кааны!
Иисус – ол Христос, Кудайдыҥ Уулы болгонына слерди бӱтсин деп, Ого бӱделе, Оныҥ Бойында слерди јӱрӱмдӱ болзын деп, мыныҥ бичилгени бу.
Ого бӱткен кажы ла кижи ӧлбӧй, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ болзын деп, Кудай бу телекейдиҥ улузына карузыган учун сок јаҥыс Уулын берген.
Сени Христос, Кудайдыҥ Агарузы деп, бис бӱттис те, билдис те.
Ол сыраҥай келер алдында Иоанн бастыра Израиль калыгы Кудайга баштанып, креске тӱшсин деп јарлыктаган.
Эт-каннаҥ улам кӱчин јылыйткан Јасактыҥ эдип болбогонын Кудай эткен. Ол кинчектӱ эт-каныбыстый эт-канду болгон Уулын кинчек учун тайылга эдип ийип, эт-кан эдип турган кинчекти бурулаган.
Ол Бойыныҥ Уулын килебей, ончобыс учун ӧлӱмге берип, Оныла кожо биске ончозын сыйлап бербес беди?