Је слер ӧштӱлеригерге карузып јӱригер, кайра аларым деп сакыбай, јакшыгарды јетиригер, тӧлӱге беригер. Ол тушта слерге улу кайрал болор, Ӧрӧ Турганныҥ уулдары болорыгар, нениҥ учун дезе Ол јакшызы јок то, јаман да улуска быйанзак.
Слердиҥ адагар – кӧрмӧс, слер адагардыҥ кычазын бӱдӱрерге јадыгар. Алдынаҥ бери ол кижи ӧлтӱреечи болгон, чындыкка јайылбаган. Оныҥ бойында чындык јок ине. Тӧгӱнди айдып турган тушта бойындыйын айдат, нениҥ учун дезе ол тӧгӱнчи ле тӧгӱнниҥ адазы.
Кемге де, нени де тӧлӱлӱ болбогор. Сок јаҥыс тӧлӱгер – ол бой-бойыгарды сӱӱйтен тӧлӱ болзын, нениҥ учун дезе ӧскӧ кижини сӱӱп турганы – Јасакты бӱдӱрген.
Кудайдыҥ балдары деп адаларга Адабыс биске кандый сӱӱш бергенин кӧригер. Бис чындаптаҥ Кудайдыҥ балдары. Бу телекейдиҥ улузы Оны билип албаган учун бисти билбес.
Кару улузым! Бис эмди Кудайдыҥ балдары. Је кандый болорыс, эм тура ачылгалак. Христос ачылза, Ого тӱҥей болорысты билерис, нениҥ учун дезе Ол кандый болгонын кӧрӱп ийерис.