3 Алтыныгар ла мӧҥӱнигер татады. Олордыҥ тады слерге удура керелеп, эди-каныгарды от чылап јиир: байлыкты бойыгарга калганчы кӱндерге јуудыгар.
«Калганчы кӱндерде ончо улуска Тынымнаҥ урарым, – деп, Кудай айдат, – ол тушта уулдарыгар слердиҥ, кыстарыгар слердиҥ јарлыктап айдып јӱрер, јииттеригер слердиҥ кӧрӱлте кӧрӧр, каргандарыгарга слердиҥ тӱш тӱжелер.
Је сен кедер, јӱрегиҥ Кудайга баштанбаган. Кудайдыҥ чугулы келерине ле Оныҥ чындык јаргызы ачылар кӱнге бойыҥа бойыҥ чугул јууп јадыҥ.
Олордыҥ сӧзи југуш оору чылап таркаар. Андый улустыҥ тоозында Именей ле Филит.
Элдеҥ озо билип јӱригер: калганчы ӧйлӧрдӧ уйалбас электеечилер келер. Олор акту бойлорыныҥ кычаларыла башкарынып,
Сен кӧргӧн он мӱӱс ле аҥ бойы балыр ӱй кижини јаман кӧрӧр, тӱредер, јылаҥаштаар, эди-канын јиир, отко ӧртӧп койор.
Јӱрӱмниҥ тӱрбегинде бичилбегени, отту кӧлгӧ ташталган.
Коркынчактардыҥ, чындык эместердиҥ, быјарсыгандардыҥ, ӧлтӱреечилердиҥ, балыр кылынып јӱргендердиҥ, тармачылардыҥ, чалуга бажыраачылардыҥ ла ончо тӧгӱнчилердиҥ јери – отло, кӱкӱрле кӱйген кӧлдӧ. Бу – экинчи ӧлӱм.